Битеф

IZVODI IZ KRITIKA „Moglo bi se reči da je ova predstava vrhunac Lorencijevog davljenja spiritualnošču. Zajedno sa timom izvanrednih glumača, otisnuo se u zajedničku avanturu, u jedno ponižno, skromno i teatarski intrigantno postdramsko preispitivanje tema koje potresaju Stari Zavet, kakva je ona o patnji Jova, o čoveku koga iskušava Bog. Biblija je jedna od Lorencijevih velikih tema i jedan od drevnih kanoničkih testova koji grade temelje njegovog pozorišta rituala, duhovnosti i mašte. Tumačenje Svetih spisa uvek se završava tek na pokušaju." Marjana Ravnjak, Slovenska televizija „Biblija, prvi pokušaj predstavlja traganje za putem do svesti savremenog čoveka uz pomoč knjige nad knjigama, kao i pokušaj predočavanja religijskog sadržaja savremenom gledaocu u nameri da ga se, uprkos današnjem bezbožništvu i ciničnem individualizmu, podseti na korene civilizacije i, pre svega, na pokušaj pojedinca da (u najboljoj nameri) dosegne božanske višine i na taj način dopusti minimalnu identifikacijo. (...) Jasno je, i sasvim u skladu sa (megalomanskim) tekstom originala, kao i sa rediteljskim principom, da je ključ Lorencijevog pristopa vremenska komponenta povezana sa fizičkim prisostvom i sadržajem, Odvojiti vreme, rastegnuti ga, pokloniti mo se i ceniti ga, razvoči ga, podeliti i oništiti, izmisliti naše vreme oprkos torne što je ono pitanje trenotka, a ipak tako stvarno o svojoj prolaznosti," Zala Dobovšek, Dnevnik „Lorenci se inscenacijom Biblije vrača tekstu, kao što je to več ranije očinio postavljanjem na scenu l/ijade , još jednog arhetipskog izvora naše civilizacije. On koristi tekst, to jest odabrane delove iz Biblije, tako da glomci na sceni mogo da ga otelotvore, usvoje i prigrle svojim telom. Magija koja se rada izmedo glumačkog tela i Ijodskog biča potpuno je neverovatna i stvara otisak da su glumci svoja tela otvorili za reči. A ako se to savršenstvo pokušaja koji se pominje u naslovu može igde nači, ono je to najpre u torn telesnom ulasku u tekst, kao i u načinu na koji tekst prožima telo." Nika Arhar, Delo

another archetypal source of our civilization. He employs the text, i.e, selected passages from the Bible, so that the actors on stage can incarnate, adopt and embrace it with their bodies. The ensuing magic between an actor’s body and human being is extraordinary; it is as if the actors opened up their bodies for words. And if the perfection of the attempt in the title is to be found anywhere, it is precisely in a specific way of stepping into the text with the body, and the way the text enters the body.” Nika Arhar, Delo

37

DRAMA SLOVENSKO NARODNO GLEDALIŠČE DRAMA LJUBLJANA