Бранич

стр. 234.

В Р А Д И Ч

БРОЈ 3 И 4.

Што се тиче награде бранилачке, закон не дозвољава да бранноци оптужених код војних судова имају право на награду. Колико је новим законом огарантована личност, право и слобода оптуженога у војсци, најбоље нам показује то, што оптужени има право жалбе великом војном суду, односно првостепеном војном суду, на решење о стављању под суд и у притвор, што се по до сада важећем закону није дозвољавало. III. Што се тиче војно-казненог закона, он је кратак, систематски израђен и раздељен по главама закон, који обухвата само она кривична дела, којима се руши ред и дисциплина у војсци; управо рећи, он обухвата чисто војничка кривична дела, којима се непосредНо руше војнички интереси, а за сва остала општа кривична дела, важи општи казнени законик. Закон се не дели на две половине: за време мира и за време рата, већ се у једним и нстим параграФима предвиђају кривице и за време мира и за време рата (т. јест само оне кривице, које се за време р та могу учинити), при чему се само казна пооштрава за кривице учињене у ратном стању. При изради овога закона, имале су се у виду прво наше прилике, које су и изазвале да се наш досада постојећи војно-судски законик мења, — а од страних закона, највише је позајмљено из руског војно-казненог законика од 1869 година, а по- неке су одредбе позајмљене из немачког војно-казненог законика од 1872 године (МШ1аг 81;га%е8е1;21тсћ {иг с1а8 Беи1;8сће КеЈсћ) и из Француског војно-казненог законика од 1857 године (Сос1е с1е јиб1лсе гшШаЈге). Наш војно-казнени закон одступио је од општег казненог законика у погледу казни, на које се кривац може осудити, у томе: што новчану казну, казну да се кривцу забрани извесна радња, да се протера и да буде под полицијским надзором — није усвојио, јер се оне у војсци не могу применити. Што се тиче новчане казне, војно-казнени закон садржи одредбу, по којој се новчана казна у случајевима, кад је „Казнени Законик" за извесно кривично дело прописује, има заменити за војна лица казном затвора, рачунајући новчану