Бранич

стр . 444.

б р а н и ч

број 5 ii 6.

да руковалац може битц опозван „ас1 НШит« по вољи командитера. По италијанском законику и кад не би било никаква помена у правилима, руковаоци акционарских командита могу се опозивати по вољи командитера. Но то значи ићи сувише далеко. Х У Француској се задовољавају тиме што признају да се у правила може ставити једна тачка о опозивању руковаоца, док италијански законик признаје да руков&лац може бити опозван и ас1 НћШнп.« Само што се ова одредба допуњује и исправља једном другом одредбом истог законика, а коју смо ми напоменули говорећи о главним скуповима. Италијански законик признаје да се акционари могу повући ако се командитери послуже правом које имају на главним скуповима, те опозову руковаоца. Командитери се могу повући на тај начин што ће тражити да им се акције исплате. 1 ) 3. Н а д з о р. Акционарп, код анонимних друштава и код акционарских командита, имају великог интереса да воде надзор над управницима и руковаоцима. Овај надзор над друштвима ваља да буде поверен једном или више лица, који ће имати у задатак да наджиравају над пословима. Што се тиче ове власти надзиравања над акционарским друштвима Француски закон од 1867 чини разлику код две врсте друштава. Код акционарских друштава има један или више надзорника; код акционарских командита има надзорни одбор. Постоји разлика између ове две власти надзора, по чл. 32 поменутог закона главни скуп наименује једно или више лица којима ставља у дужност да врше овај надзор. Код простог командита треба да има најмање три члана који ће сачињавати надзорни одбор. Код анонимних друштава лица која врше надзор могу бити изабрана између акционара или нзван њих, јер се могло десити да се међу акционарима не нађе спремних људи за тај посао. Код акционарског командита чланови надзорног одбора морају бити изабрани између акционара.

') 1|уоп-Саеп е! КепаиН ор. 1'. II ћг. 721—1137.