Војин

Б01НИ РЕДОВИ 211 тако силно на наравствену страну војсвину, колико изненадности, ко1е резерве мораГу откдањати, онда се то правило мора узети као потпуно рационално. ЕБега се држаху Римљани стављахући у резерву (трећа линија Леги1она) 600 тршара (десет шанипула, сваки из 60 људи)*) заслужних воЈника, прекаљених у ратовима. Тога се држаше Фридрих, узима1ући у резерву сво1у страшну коњицу; то 1е увидео и Наполеон, ставља1ући у резерву сво1у гарду (њено чврсто држање код Ватерлоа); то 1е употребио и Петар Велики: под Нарвом необична храброст и сталност преображенскога пука око чувања моста спасоше скоро половину руске вокке. Али у вошо! историш има и таквих прилика , где велике во1воде, иознаваГући дубоко срце човечше, зна^ући особито утица!, ко1и има на њ први успех свакога рада особито у бо!у, по кош пут почињали су б01 на1бољима во1скама, особито онда, кад 1е у самоме почетку ваљало разрепшти 1едан од тешких задатака, као што 1е н. пр. радио Петар Велики при 1уришу на Нотенбург (1702). Из свега овога види се да теорша има право казати, да би ваљало (теорша може само желити, тежити за на1бољим, али у практици све се ради, како се може) и почети и завршити б01 на1бољима во!скама. Воша одељења. 1едан од казаних већ боших услова, коме ваља да одговори сваки боши ред,

*) Кетати 1е прцметио овде, да и не гледећи на увеличаае легитна по кош иут (обично 3000 људи: 1200 хасгата 10 манипуда у првој линији, у свакоме 120 људи , 1200 приндипа у исто таквом норетку у друго1 и 600 тријара у трећо1) број тртара остао 1е увек сталан, а тиме се хтело да каже да не бро1, већ наравствена каквоћа успеху води. Из тога се већ види велика основна идв1а, да у рату све зависи од наравствене снаге. *