Дело

БОРБА ПРОТИВ ТУБЕРКУЛОЗЕ 397 ■осталим изметинама људским. Изгледа да би се то могло врло лако вршити, па ипак је ово врло тешко остварити. Као што је лако разумљиво да сваки човек мора чувати туђу својину, јер у колико чува туђу чуваће се и његова; такоје исто лако разумљиво, да свакн човек мора чувати туђе здравље, и у колико чува туђе здравље, чуваће се и његово. Но како сви људн нису тако идеални, да ову истину разумеју, то је држава ради чувања својине морала многе законе и казне прописати. Исто тако мора држава и ради чувања здравља својих грађана од туберкулозе, законе и казне прописати. Од европских држава Норвешка је прва добила такав закон, којн је ступио у живот 1. Јануара 1901 године. По томе закону, све туберкулозне болеснике који избацују много слузи и који су опаснп за своју околину морају лекари прпјавити санитетској власти (здравственој комисији). Исто тако мора се пријавити власти сваки смртни случај од туберкулозе; ако такав болесник није лечен, онда пријаву мора поднети непосредно његова породица или укућани. Пријава се мора поднети п ако болесник промени стан или место становања. Сваки туберкулозни болесник који се лечи код своје куће мора бити под строгпм лекарским надзором, и његов лекар носи сву одговорност, да се болест даље не може распростирати. Када лекар увиди да није у стању хигпјенске н друге за предхрану мере увести и извршиватп, онда мора известити санитетску власт о свима тим недостацима у извршењу предохраних мера. Ако болеспик прописане мере неће да извршује или нема могућностп да их извршп, онда га може санитетска власт и против његове воље пренети у болницу. Чим болесник умре или стан промени, мора се у том стану извршити дезгшфекција и то онако, како санитетска власт за потребно нађе. Док се дезинфекција не изврши, у такав заражен стан нити се сме когод уселити, нити се сме ма каква ствар из стана уклонити докле се претходно не би дезинфиковало. Лица која болују од такве болести коју је закон нредвпдео, не смеју се давати на приватну негу, док то санитетска власт не одобри; без овог одобрења не смеју бити узета uii друга здрава лица радн неговања таквих болесника. Санитетска власт има право да забрани израду или продају животних намирница туберкулозним болесницима, ако нема могућности да се спречи ширење заразе таквим намирницама. Женама и девојкама које од туберкулозе болују може санитетска власт забранити да иду у