Жена

170 ВЕНА

уверена, да ће наше ново друштво на овај начин већ прве године имати знатан резервни фонд и да ће доцније моћи да се друкчије и савршеније организвира, да ће моћи за своје чланице држати бар лечника и платити апотеку.

Да не би било неспоразума, да не би која што разумела криво, хоћу да кажем још ово: Правила нашег новог друштва биће тако удешена, да, ће се задруга моћи раввијати, да ће моћи имати свога лечника и давати болесним чланицама лекове. Али то ће бити онда, кад наша задруга ојача, кад буде мало већи број потпомажућих чланова, кад буде имала јак резервни фонд или кад ми будемо можда нешто и повисиле чланарину. Све ће то зависити од нас и од прилика.

Сада на почетку нећемо да летимо високо, него ћемо почети с најмањим. Свака ће плаћати годишње 2 круне, а имаће права да добије 50 круна посмртнине. То има права тражити — и ништа више. Постараћемо се и трудићемо се, да то наше ново друштво, колико буде могуће, помаже своје врло спроте чланове, за случај оскудице у болести. Но хоће ли то друштво моћи да учини на почетку, и колико ће моћи да учини, то ћемо тек видети, и на то нема ниједна права да рачуна, јер морамо прво једно сигурно утврдити, па ћемо после даље. Ја се надам, да ћемо ми, чим наше друштво ступи у живот, израдити да све наше чланице добију у апотеци знатан попуст за лекове и да ће та наша вадруга моћи својим чланицама много да олакша иу многом другоме. Али и опет понављам: сигурно не смете рачунати за сад ни на што друго, него на посмртнину од 50 круна.

На крају да споменем још и ово:

току ове године разговараћемо још о разним осигурањима, које постоје за случај болести, старости и смрти, и које установе помаже држава. Некоје наше чланице, ако и не све, наћиће можда свог рачуна да се и тамо осигурају, али држим да и тима не смета, ако постану чланице и ове наше нове добротворне установе.

(Скупштина на којој је било преко сто чланица, усвојила је предлог о оснивању новог друштва једно-