Историја једног француског сељака

100

баш ома, разбити врата ако им се не отвори. И на ту вику ома се врата отворише,

„Кад уђосмо у скупштину е нас се цеди вода као. да смо с додолама играли, а господа се укметила по. клупама па седе лепо у сувоти, џогуркују један другог и кикоћу нам се. Мало етаде, па уђе и цар. Господа га поздравише са: „ура живио“, а ми сељаци ћутимо, не рекосмо баш ни речи.

„Дар нам рече, како му је, као бајаги, жао, што. смо продангубили два месеца, но, вала богу, вели, кад се и овако сврши. После тога цар седе а један од његових чиновника узе те нам прочита царску вољу.

„Ево каква је била његова воља:

„Цар оће да све остане, као што је и било: гоепода нека и даље господују, за господлук и јесу, а народ нека као и досад ради“.

Цар жели да се поповски, господеки и сељачки депутирци екупљају оделито“.

„Цар строго забрањује сељачким депутирцима, да. претресају како се и колики се порез плаћа и дасе "жале што су господа и попови ослобођени од данка“.

„И тако, браћо, сад да видите шта су с нама учинили. Сазвали нас само да излажу што више пара, а бајаги да нам даду да се о чему другом посаветујемо; боже сачувај. Не даду нам ни зуба помолити. Видиш ли сад како певају! сад веле све је оно старо добро; еамо ми још треба да попунимо покрадене паре из касе, да после накриви капу па певај; господаће се већ постарати да опет што скорије очисте касу.

„Лепо су отпочели.... Прочиташе нам о новим зајмовима, па почеше размазивати како ће то добро бити како ће се влада покрпити тим зајмом. Будале, они