Менично право. I

29

исправе — 5. 454. грађ. суд. пост.; — сваки потппеник њен (изузетак код авалисте в.-у бр. 254, 260.) одговара безусловно и самостално, без обзира

на одговорност осталих њених потписника — 55. 99, 84. 116, 140, 148. трговачког законика; — дани почека за исплату не могу се код менице тражити, нити их и суд може дати — 55. 106. п 183. трг. вака — меница, односно менична потраживања застаревају по правилу (изузетак у бр. 387.) за 5 година — 5. 167. тргов. зак, и т. д. —

Савршенија законодавства пмају и нарочите меничне поступке за спорове око меница, који су строжији и краћи; али ми тога још немамо. Међу тим, некадашња менична строгост средњега века, а и каснијих времена све до најновијега доба, састојала, се је, поред осталога, поглавито у томе, што се је менични дужник могао увек притворити кад год не одговори на време својој обавези. Гога данас нема више у културних народа. И у нас такав дужник може се притворити само као п сваки други обични дужник, т. ј. само у случајима кад би притвор био потребан и законски оправдан као обично средство обезбеђења — 5. 411. и след. грађ. судек. поступка.

ОДСЕК ДРУГИ Менична способност.

46. — Менична способност може се посматрати са двојакога гледишта: најпре са гледишта АЕ (објекта), а по том и са гледишта подмета (субјекта) меничних права и обавеза. Отуда се и разликују: предметна, стварна или објективна п подметна, лична, или субјективна менична способност.