Наша књижевност

Избор лирике

275

Наоколо свуда страх.... Нога лака, срце здраво, Коло лети, коло ђаво, Поскочица ђаволица,

Што је хтела то и смела, Ал' је жеца одолела.

Ој ти секо,

Кано млеко

Белолика, _ ·

Кано винце руменика,

Кано паун поносита,

Кано јела, селе, вита,

Амо брже, па наточи,

Да ти браца боље скочи! Амо, селе, а забога,

Видиш е сам изнемога'... Тако, злато, тако, тако, | Сад је коло играт' лако; Амо, чедо милооско,

Дај дат љубне браца око! Она бежи — за њом с' вини, Љубни, брате, пипни, штини, Така игра, шала така Таман, брате, за јунака! Хајдук Вељко зна љубити, Ал' и сабљом дивно бити, Хајдук Вељко, љути вуја, Турци, стадо јагањаца, =

„Хајдук Вељко, ка олуја

Кад у јесен из кланаца Схвати лишће то по гори, Па обори,

Крши грање, па силена Чупа храста из корена Сече Вељко и натиче, Гони, стиже што измиче, Сече аге посред паса „Ала, ала!“ оде с гласа, Ломи коње и јунаке, 7 Чини јаде свакојаке,