Племенити минерали и драго камење

10 САВА УРОШЕВИЋ

до таквих осетнијих разлика, али већ и њоме могу се. одредити полустепени тврдине, што значи да, стварно, скала представља двадесет степена тврдине.“) За одредбу тврдине код племенитих минерала оволико рашчлањавање тврдине показало се довољно у пракси, Шта више, за практичне потребе јувелирске није потребно имати ни све чланове Мосове скале. Довољно је, место апатита имати једну стаклену плочицу, чија је тврдина равна тврдини апатита; затим, комадиће фелдспата, кварца и топаза, који су с једне стране. равно исечени и добро углачани. Неколико племенитих минерала, чија је тврдина мања од апатитове познају се по томе, што не нарају стаклену плочицу. Исто тако, неколико њих тврђих од топаза парају топаз. Најзад, да би разликовали стаклене имитације од правих племенитих минерала, јувелири се служе једном стрелицом или иглом с оштрим челичним врхом. Оваква једна игла запара фелдспат, још лакше стакло, кварц једва приметно, а остале веће степене никако.

Тврдина је од двојаког значаја за племените минерале. Прво, она служи врло корисно за диагнозу једне врсте, и за разликовање њено од вешто подешених имитација, нарочито стаклених. Друго, само минерали велике тврдине могу се савршено углачати, а од тога зависи њихова сјајност, једна од главних особина готово сваког драгог камена; само минерали велике тврдине могу сачувати, и после дуге употребе, савршену углачаност пљосница и оштрину ивица и рогљева, каква им је првобитно била дата, а што код минерала ниже тврдине не може бити случај. И најмањи огреб на углачаној пљосници једног драгог камена чини да овај није више без мане, а код меког камена такав би случај могао чешће наступити, јер и у самој прашини може се наћи каква честица, на пр. од кварца, која би при брисању камена оставила траг на њему. Исто тако,

#) Има минералога који између два члана скале разликују Џа, у и 3/, степен тврдине, али такве одредбе су подложне јако субјективом опажању.