РТВ Теорија и пракса

društvenog značaja s jedne, a opet krajnje teorijski neosvetljena s druge strane. Cela savremena epoha je, naime, u znaku prevlasti elektronskih medija nad medijima štampane komunikacije, što ukazuje na već praktično ostvarene promene u sferi komunikacione tehnologije i odnosa među subjektima komunikacije, a teorijska misao još uvek ostaje pretežno na tradicionalnim shvatanjima značaja masovnog komuniciranja za ishod Ijudske prakse u sferi kulture, politike, ekonomike, morala, estetike itd. Stoga, u društvu u kome se izgrađuje socijalizam i njemu odgovarajuča kultura i ideološka nadgradnja, ne možemo ostati neutralni u odnosu na tehnološke inovacije u sferi masovnog komuniciranja; tim pre što tehnološke inovacije povlače za sobom i posebne socijalno-psihološke implikacije u širim društvenim okvirima, a kada je reč o sferi masovnog komuniciranja kao oblasti Ijudske prakse koja se nameće kao korelativna svakom od oblika Ijudske aktivnosti, onda je negovanje odnosa teorije prema tehnološkim inovacijama u toj oblasti prosto neodložno. Sama, pak, činjenica da je u pitanju časopis koji je posvećen analizi radija i televizije i njihovim funkcijama, medijima zbog kojih je celokupna medijatorska komunikacija i stekla atribut masovne, ukazuje i na sav značaj njegovog postojanja u našoj sredini. Budući da je u pitanju i jedini časopis te vrste na jugoslovenskom prostoru, postaje jasno u kojoj meri u skladu sa tom činjenicom raste i odgovornost same publikacije časopisa RTV - teorija i praksa i kreativnih snaga okupljenih oko Redakcije časopisa. U brojevima časopisa objavljenim od 1. oktobra 1976. do 1. oktobra 1977. godine dominira napor Redakcije i saradnika da se što dublje uđe u problematiku kako teorijskih tako i praktičnih problema iz domena masovnih komunikacija posredovanih radiom i televizijom - elektronskim medijima. U svim napisima prisutna je nota kritičkog preispitivanja funkcija radija i televizije u oblasti masovne komunikacije i napor da se praksa ne samo teorijski osvetli nego i usmeri kako bi se u socijalističkom društvu obogatili kanali i sredstva delovanja čoveka na tokove socijalističke prakse. Stalno se imaju u vidu procesi komunikacija, mehanizmi od posebnog značaja za tok informativnih sadržaia i iniciiativa radnih Ijudi, iz bazičnih organizacija udruženog rada pa prema instancama na kojima se koordinira odnos među delegacijama u procesu donošenja važnih društvenih odluka.

207