РТВ Теорија и пракса

proces političke apatije i bjekstva od politike, odnosno, to su sredstva koja planiraju „kreativno” ispoijavanje čovjekovih generičkih sposobnosti i određuju hijerarhiju Ijudskih vrijednosti. 3 Kapitalističko-reakcionarna upotreba sredstava masovnih komunikacija ima za cilj otklanjanje čovjekove revolucionarno-kritičke svijesti te njeno zamjenjivanje „jednodimenzionalnom” misli i takvim, gledano iz aspekta represivnog društveno-pohtičkog sistema, čovjekovim ponašanjem. Jer, ona „donose propisane stavove i navike, izvjesne emocionalne i intelektualne reakcije koje povezuju, više iU manje ugodno, konzumatore s proizvođačima, a preko ovih s cjelinom. Proizvodi indoktriniraju i manipuUraju; oni proizvode krivu svijest koja je imuna spram svoje krivosti. Kad ovi beneficijalni proizvodi postaju pristupačni sve večem broju Ijudi u sve više slojeva, tad indoktrinacija koju oni nose prestaje biti pubUcitet; ona postaje način života. To je dobar način života - mnogo bolji nego prije - i, kao takav, on se protivi kvalitativnoj promjend. Tako nastaje model jednodimenzionalne misli i ponašanja u kome su odbijene, ili reducirane na određenja univerzuma postoječeg, one ideje, aspiracije i objektivne mogučnosti koje, po svom sadržaju, transcendiraju postoječi svijet rasuđivanja i akcije. One su redefinirale racionaUtet danog sistema i njegova kvantitativnog rasta” 4 . Tako se ideološka funkcija, utemeljena privatno-kapitaUstičkim „racionalitetom”, ne svodi na nestanak klasa več na njihovu „asimilaciju” kroz masovnu konzumaciju, ne na nestanak klasnog društva več obratno, na izjednačavanje klasnih razlika i perpetuiranje postoječeg represivnog

3 David Riesman, Nathan Glazer and Reuel Denney, Usamljena gomila, Biblioteka „Sazvežđa", „Nolit”, Beograd 1965, str. 257-258.

* H.Marcuse, Čovjek jedne dimenzije, Biblioteka ~Logos", I.P. „Veselin Masleša", Sarajevo 1968, str. 30.

219