РТВ Теорија и пракса

Tu civilizacijsku pojavu moramo vezati prije svega ra televi/ijski, ali i га druge masovne medije. Ovo je u velikoj mjeri paradoks savremenog društva: na jednoj strani se sve više produbljuju ekonomske, kulturne, obra; ovne i druge ra?like među narodima svijeta, dok na drugoj strani uočavamo ;načajnu homogeni?aciju kulture i života uopšte. Najve a ;asluga ;a takvo stanje pripada medijima masovnog komuniciranja, koji se, dublje posmatrano, nijesu svuda jednako ra; vijali. EPOHALAN ZNACAJ JEDNOG PRENOSA Teorije o stvaranju planetarne kulture ili kulture tv. globalnog svjetskog sela najvei im dijelom su inspirisane fantastičnim moguenostima koje pružaju elektronski mediji, s jedne, i stalnom težnjom čovjeka /а upo: navanjima širih civili; acijskih prostora, s druge strane. Pomjereni hori;onti savremenog čovjeka, povecane mogucnosti upornavanja drugih naroda, njihovih nadanja, strahovanja, aspiracija, kultura, je;ika i civiliracije uopšte pospješeni su berbrojnim impulsima elektronske i uopšte audiovizuelne komunikacije. Medijska kultura ponekad i u situacijama i;u;etnih napetosti među pojedinim narodima Ш sistemima otvara kanale plemenitijeg komuniciranja, koji amortbuju političku ili diplomatsku rigidnost, preobučenu u oblande nacionalnih i sličnih interesa. U tom smislu svi medijski prilo;i o po:itivnim aspektima života i kulture rivalskih strana doprinose ra/građivanju mnogobrojnih stereotipa, mada su daleko opasnije suprotne tendencije. Manipulacijskim iskušenjima skoro da nema кгаја, ali u dugoročnom delovanju medijska kultura ipak labavi barijere među narodima. U svakom slučaju postojanje velikih mogucnosti posredovanja i plasmana informacija u cijelog svijeta, i sU'aranje rajedničkih komunikacijskih sistema među malim , emljama i širokim pokretima, be? ob/ira na mnoge protivrečnosti, vodi sve vecem prožimanju kultura, upornavanju naroda i njihovoj makar i površnoj - homogenizaciji. Čak i u situacijama i; vjesne političke i napetosti povremeno vra' anje „savjesti” čovječanstva ima iruretno ;načenje. Titova devi;a da istina uvijek mora pobijediti najbolje se manifestovala na dan njegove sahrane, 8. maja !980. godine. Toga dana se čitava planeta opraštala od Tita afirmišuci tako njegovu ličnost kao oličenje univerralnog humaniste, čovjeka koji je čitav život posvetio borbi ;a mir, ravnopravnost naroda i afirmaciju njihovih autentičnih vrijednosti.

38