РТВ Теорија и пракса

Polazeći od činjenice da TV drama zauzima izuzetno mesto u interesovanju gledalaca, pokušali smo da (pored opšteg odnosa prema vrstama i oblicima dramskih emisija) usianovimo postoji li sklonost gledalaca prema pojedinim elementima strukture TV drame, Ispitanici iz oba uzorka najviše su zainteresovani za dramske emisije u celini, ne izdvajajući nilta posebno (35% u uzorku gledalaca sa srpskohrvatskim maternjim jezikom i 43,39% u uzorku sa mađarskim maternjim jezikom), zatim za osnovni sadržaj i temu (17,20% u prvom i 25,42% gledalaca u drugom uzorku). Ostali elementi dramsMh emisija (rasplet dramskog zbivanja, likovi i uloge glumaca, aktuelnost sadržaja, poruka) samo za po 5% ispitanika predstavljaju nešto Sto ih najviše interesuje u dramsMm emisijama. Znači, malo je gledalaca koji izdvajaju iz celine dramske emisije nešto što ih posebno interesuje i što je odlučujuče za njihov odnos prema emisiji. Televizija je u stanju da pozorišnu predstavu prikaže najširem auditoriju - i onima kojima pozorište nije dostupno. Iskustvo je, međutim, pokazalo da je snimljena predstava retko uspešna emisija. Na televizijskom ekranu lica izgledaju mala, a da bi mogao da uživa u izrazitoj glumi gledaocu je potreban krupan plan. Gledaocu naviklom na brzu promenu kadrova ne odgovara jedan te isti dekor. Zbog ovakvog iskustva pitali smo gledaoce da li ih praćenje snimljene pozorišne predstave u okviru dramskog programa podstiče da odu u pozorište i pogledaju tu predstavu, Većina ispitanika iz uzorka gledalaca kojima je srpskohrvatsM maternji jezik (77,75%) i 83,73% iz uzorka gledalaca Mađara rekli su ~ne”. I ako zanemarimo činjenicu da velik broj ispitanika nema pozorište u blizini svog mesta, ipak je malo onih koje televizija, emitujuči snimljenu pozorišni| predstavu, podstiče da posete pozorište i vide tu predstavij (19% iz jednog i 13,2% iz drugog uzorka) u odnosu na broj ispitanika koji su rekli da ih ~ne podstiče”. Emitovahje adaptiranog književnog dela u okviru dramskog prograrrja nikad u potpunosti ne donosi ideje pisca. Adaptirano književno delo na malom ekranu, ako se dopadne gledaocu, pobuđuje u njemu želju da se detaljnije upozna sa onim što je video.' lako je veći broj ispitanika u oba uzorka našeg istraživanja (58,67% u uzorku sa srpskohrvatsMm maternjim jezikom i 64,75% u uzorku sa mađarsMm maternjim jezikom) na pitanje: da li vas je praćenje TV adaptacije književnog dela u okviru dramskog programa podstaklo da pročitate to delo, odgovorio

128