РТВ Теорија и пракса

o sustinskoj promeni u informacionoj kulturi stanovnika Vojvodine. 2) Radio God. 1968. u SFRJ je bilo 2,800.000 individualnih radio-pretplatnika, odnosno 1 radio prijemnik je dolazio na 1,9 domaćinstvo, dok je iste godine u Vojvodinl bilo 380.000 pretplatnika, odn. 1,6 domaćinstvo na 1 aparat Jedanaest godina kasnije broj pretplatnika u Jugoslaviji se povisio na 4,634.000, odnosno 1 aparat je dolazio na 1,5 domaćinstvo, dok je u Vojvodini bilo 536.000 pretplatnika, odnosno 1 aparat na 1,2 domaćinstvo. Danas 1 registrovani aparatdolazi na 1,04 domaćinstvo. Ovde, dakle, takođe beležimo rast broja pretplatnika, mada je opravdano pretpostaviti da je taj rasti veči, s obzirom na veče mogućnosti posedovanja i korišćenja prijemnika bez prijavljivanja nego što je slučaj kod televizije, kao i s obzirom na učestalost večeg broja prijemnika u jednom domaćinstvu. U pogledu radija Vojvođina je došla blizu stanja zasičenosti, jer ga poseduje skoro svako đomaćinstvo. Radio-prijemnici su, dakle, u Vojvođini objektivno rasprostranjeniji od TV prijemnika. Druga istraživanja su pokazala da je praćenje radija u Vojvodini postala skoro nediskriminativna aktivnost - samo 2°'o ispitanika u Vojvodini je 1979. izjavilo da nikad ne prati radio (D, Pantić). 3) Štampa u SFRJ su 1968. godine izlazila 23 dnevna lista sa prosečnim tiražom od 550.000 primeraka, a svi periodični listovi izlazili su u prosečnom tiražu od 770.000. Broj dnevnika u Jugoslaviji u 1979. god. iznosio je 23, a njihov tiraž je porastao u proseku na 772.000 (ukupno listovi 1,033.000), dok je tiraž dnevnika u Vojvodini porastao na 21.818 (ukupno listovi 43.564) - Podaci SGJ. Godine 1968. u Vojvodini su izlazila dva dnevnika čiji je prosečan tiraž bio oko 18.000 primeraka, a ukupno su svi penodičm listovi imali tiraž prosečno 31.000 primeraka. Porast tiraža vojvođanskih lisktova u međuvremenu je skroman, naročito u poređenju s razvojem drugih međija, ako uzmemo u obzir rast obrazovanja, kupovne moči građana, njihovog nivoa kulture, urbanizacije i poboljšane komunikacije. Razlozi su brojni, ali treba istaći činjenicu da Vojvođani u vrlo velikom broju prate štampu koja se objavljuje izvan Vojvodine (pre svega u Beogradu). Prema nekim procenama prati se blizu

173