Сербско-русскій словарЬ, стр. 403
781 Шаш Шви 782 Шамајдија, ж. (эпит. сѣдла) изъ Сиріи, Сирійское сѣдло. . Шамалада, * ж. дамаскинъ (матерія). Шамар, * м. оплеуха. Шамија, * ж. родъ головнаго платка женщинъ. Шамијца, ж. ум. отъ шамија. Шаылак, * м. см. шѳнлук. Шамлија, м. житель Сиріи. Шамлијанка, ж. эпит. сабли (даыаекой). Шамшар, м. лошадиный барышникъ. Шанатан, тна, тно ломкій, хрупкій. Шанац, м. валъ, укрѣпленіе. Шандааѳ шатаніе, блужданіе; болтаніе. Шандарање болтаніе (языкомъ). Шандарати, рам болтать (языкомъ). Шандати, дам см. шандарати. Шантав, а, о хромой. Шантати, нтаы хромать. Шанути, нем шептать; шепелять. Шап, * на, м. квасцы; копытная болѣзнь. Шапа, ж. лапа. Шапат, пта, м. шепотъ. Шапад,іща) м. игра взрослыхъ людей обоего пола. Шапица ум. отъ шапа. Шапов, нова, м. пёсъ, собака. Шапталац, аоца, м. шептунъ. Шапталица, ж. грубая рубашка. Шаптање шептаніе. Шантати, пѣем шептать. Шаптач, ча, м. наушникъ. Шапурина, ж. см. шипурина. Шапут, м. см. шапат. Шапутаае см. шайтане. Шапутати, пуѣем см. шаптати. Шапчанин, м. житель города Шабца. Шар, а, о сѣрый. Шара, ж. пестрота; гора въ Сербіи; эшггетъ ружья. Шарагље, гља, ж. мн. станокъ, козлы. Шарак, рка, м. гора въ Сербіи. Шарампов, нова, м. родъ укрѣпленія, вала. Шарамповиѣ, м. ум. отъ шарампов. Шаран, м. карпъ; пестрый, мужское прозвище. Шаранац, нца, м. ум. отъ шаран. Шаранчиѣ., м. ум. отъ шаран. Шарање пестреніе; разсѣянная, непостоянная жизнь. Шараша, н>а, н,е карповъ. Шаранод, м. паперть, притворт, церковный; галлерея. Шарати, рам пестрить; жить разсѣянно. Шарад, рца, м. пестрый конь; пестрый виноградъ (когда одни грозды зрѣлы, другіе полузеленые. Шаргарепа, ж. желтоватая рѣпа. Шаре, ж. эпитетъ овцы. Шарен, а, о пестрый; двуличный. ШаренгаЬ.а, н. ж. съ пестрыми штанами. Шаренград, м. развалины города на Дунаѣ, въ Сремѣ. Шареника, ж. сортъ яблокъ. Шаренити се, ним се пестрѣться. Шарѳница, ж. пестрый коверъ. Шарентрба, ж. пестробрюхая (лягушка). Шарило, м. пестрядь; пестро вышитое (напр. рубашка). Шарин, на, м. пестрый конь. Шарити се, рим се см. шаренити оѳ, Шарка, ж. пестрая змѣя; пестрая курица. Шарке, ж. мн. дверные крюки. Шаркает, а, о двуличный. Шаркија, ж. музыкальный инструментъ о двухъ струнахъ. Шаров, рова, м. пестрая собака.Шаровит, а, о см шарен. Шаровљев, а, о пестрой собаки. Шарошетан, тна, тно двуличный, двуязычный. Шарона, м. эпитетъ пестраго вола. Шароњин, а, о пестраго вола. Шарпељ, м. шарфъ, портупея. Шаропер, а, о напр. птица, съ пестрыми перьями. Шартурина, ж. портняженье. Шаруља, ж. эпитетъ пестрой коровы. Шарушща, ж. пестрая змѣя. Шарчев, а, о пестраго коня. Шарчина, ж. ув. отъ шарад. Шарчић, м. ум. отъ шарад. Шат, нар. какъ скоро, если. Шатор, тора, м. шатеръ. Шаториште, ср. мѣсто, гдѣ стоялъ шатеръ. Шаторје, ср. соб. собраніе шатровъ. Шатра, ж. ставка, палатка торговца. Шатрашче, чета, ср. плата за постановку шатра. Шафран, м. см. шавран. Шафраника, ж. см. шавраника. Шачица, ж. ум. отъ шака. Шачурина, ж. ув. отъ така. Шаш, ша, м. Ј Шаша, ж. } осока. Шашак, шка, м. | Шашарика, ж. кукурузный стебель; колосъ маиса. Шашарица, ж. кукурузнна съ обитыми зернами. Шашаровйна, ж. см. шашарица. Шашје, ср. собир. см. шаш. Шашка, ж. саранча. Шашкин, * ы. ничтожный человѣкъ. Шашљика, ж. см. шашаровйна. Шашовак, вка, м. буковая драница. Шашовина, ж. см. шашаровйна. Шашољак, љка, м. см. шашовак. Шашољити, љим кое что дѣлать, шишлять. Шваба, м. ж. нѣмецъ; чесотка. Швабица, ж. нѣмка. Швабо, м. нѣмецъ. Швабурија, м ж. такъ сербы зовутъ, въ насмѣшку, сербовъ изъ австріи. Швагало, м. слѣпецъ; медленно ходящій. Швагане медленное хожденіе. Швагати оѳ, гам се медленно ходить, тащиться. Швалер, ра, м. кавалеръ, женихъ, ухаживатель, любезникъ. Швалерка, ж. любезнпца. Швалерчѳ, чета, ср. юный любезникъ. Шваља, ж. швея. Шванене стыдеяіе. Шванити се, ним се стыдиться. Швапски, а, о нѣмецкій. Швапчад, ж. соб. нѣмецкія дѣти. Швапче, чета, ср. иѣмченокъ. Швапчићи, ы. мн. см. шванчад. Швело, ср. швейная работа. Швеља, ж. швея. Швѳне швеніе. Швигар, ра, м. наконечникъ кнута, плети.