Сион

620

ничким , што он неодређује дан и час испиту, ал морамо признати да је више него на досади свештенику , кад га позову да испит у девојачкој кући изврши. Па кад би и то само било, онда нико неби осећао него само свештенство, па би се мисдити могло, да није баш прека потреба толико олакшица чинити свештенству са изменои тих наређења, на штету можда народну. Ал овде и народ и свештенсгво подједнако трпи и пати, а све у оскудици наређења о брачним испитима, или баш највише у наређењу, које је себе преживело. Одредба казнителнога закона, да свештеник мора девојачкој кући на испит да иде, чини једну од највећих сметња у томе раду свештепиковом, с једне стране, што свакад на време неможе свештеник на испит девојачкој кући због пречих послова да доспе; а с друге страпе што је такав испит скопчан са великом одговорности свештениковом. Кад је свештеник спречеп другим хитпијим послом , па га баш онда позову да врши иснит , о коме он није ни сањао, онда долази у сукоб с парохијалима ни крив ни дужап. Опи обично онда, кад све своје послове обредне посвршују, онда се сећају свештеника, кои да је нре о испиту знао, могао би да своје послове распореди , па да пема никаквих сметња , ал кад се у невреме позове онда није ни мислити, да може увек позиву одговорити. Кад се баш попа спремио да иде на крштење или опело , које највише времена одузима, онда му мало накренут парохијанин те на врата: „Попо , мене пратили да те позовем да испит учиниш томе и томе." Попа му одговори, да се баш сад спрема на крштење , опело, или други макар испит, па ће тешко до ноћи моћи да дође због даљине што ће бити доцкан. Онда му се обично каже: „Ти хајде најпре изврши испит , па носле шта ти драго!" Попа га почне обавештавати , како ће он највре на пречи посо, што одлагања нетрпи , а испит би се могао сврши и другог дана , ако баш до вечера неби могао стићи. „Боме попо, лепо би било , да ми једнако око твоих