Собраніе разныхъ нравоучителныхъ вещей : въ ползу и увеселенїе Досіөеемъ Обрадовичемъ

Длгира. ЕданЪ Кралъ ондешни умируѣи осшави три сина; позакону, найсгпарїи мораоби наслѣдникомъ биши очинога владѣнія. Но како чесітю бква да неки родители пристрастно и неправедно веѣма едно одЪ свое дсце, неголи друго возлтобе; шако и онай Краль одЪ веѢЪ любеѣи наймлаѣега сина, свога осшави по себя за наслѣдника. Но по смерти нѣговой, народЪ на то не соизволи, него сви единодушно ХоѢеду да по древномЪ обичаю и по законамъ землѣ сшаріи брашЪ престола воспріемникЪ буде. БратЪ млаѣи любеѣи еднако како правду, тако и брата свога старїегі, соизволи на то, и самЪ признаюѣи да народЪ и земля има право; и да онай мора , илЪ оѣе клЪ неѣе, Краль бити. А онай опешЪ са свое сшране протестира и виче, да онЪ прошивЪ волѣ и урежденія оца свога ни поіцо и за жиЕу главу поступити неѣе, и да воли оставнши землю и отечество свое, и самЪ себе вѢчномЪ изгнанію предати него то учинити. Онда видеЪи поглавари народни да сЪ овомЪ двоицомЪ ниша расправити не могу, сЪ нїовимЪ согласіемъ заедно предаду среднѣму брату КралѢвсшво и тако престане кавга и учинисе мирЪ . . . . До-