Српске народне пјесме. Књ. 7, У којој су пјесме јуначке средњијех времена
98
рана
Сви у злате ризе обучени. Свештеници одоше у цркву
Да свршују свету летурђију,
А остали стоје у параду,
Ту се птини веља богомоља
За владику за Петра другога, Кад се света летурђија, сврши, Свештеници тадар устадоше, Пак црковне барјаке дигоше, Часне крсте и еванђелије, Свети ковчег, кости владичине, Тадар света звона заввонише, И владику из цркве изнеше. У то стаде земље тутњавина Од пушака и од лубарада,
Од пјевања ђака и попова, Пак се војска сва тадер окрену, Црногорска господа избрана, Међу њима књаже са књагињом, По сриједи иду свештеници, Носе ковчег, чине моленија,
И остала црковна пјенија. Тако иду на Ловћен планину, Изнесоше кости владичине
На Вршину у бијелу цреву, Ту ми свети ковчег поставише, Док се света летурђија сврши. По свршетку тадар свештеници Свети ковчег у раку спустише, И погребне молитве свршише, Пак сидоше доље на Корита ')
1) Мван-бегова Корита, вода.
55
60
65.
710
= сл
90