Српске народне пјесме. Књ. 7, У којој су пјесме јуначке средњијех времена

Хасан Хот.

Како, пашо, ако Бога знадеш !

Како нема од те породице ! 198 Има више од десет мушкићах,

Па ти, пашо, добро разумијеш,

Од онога вражега кољена

Сваки бива за нас мудар, опак,

Па би мога и тај најопачиј, 800 Који је гођ, ја га не познајем.

Везир скадарски.

Хасника дер исправ', не заврћи, Слободан си, ако право кажеш, Ти га знадеш, ко је и како је, И како се зове по имену. 805

Хасниха.

Ја га знадем и ја га познадем,

Син је Мирков, а синовац књажев, Никола се зове по имену,

Ка' сам пријед био на Цетиње, |

Видио сам њега на Цетиње, 510 Ђе се с књазом заједно шеташе,

Мали бјеше од мало година,

Красан бјеше и много уредан,

Џак је добро сколу научио,

Учио је сколу у Паризу, 815 Филозофске примио ријечи,

И видио све царске уредбе,

Тај је данас књазом на Цетиње.