Српске народне пјесме. Књ. 7, У којој су пјесме јуначке средњијех времена
Хасан Хот.
Како, пашо, ако Бога знадеш !
Како нема од те породице ! 198 Има више од десет мушкићах,
Па ти, пашо, добро разумијеш,
Од онога вражега кољена
Сваки бива за нас мудар, опак,
Па би мога и тај најопачиј, 800 Који је гођ, ја га не познајем.
Везир скадарски.
Хасника дер исправ', не заврћи, Слободан си, ако право кажеш, Ти га знадеш, ко је и како је, И како се зове по имену. 805
Хасниха.
Ја га знадем и ја га познадем,
Син је Мирков, а синовац књажев, Никола се зове по имену,
Ка' сам пријед био на Цетиње, |
Видио сам њега на Цетиње, 510 Ђе се с књазом заједно шеташе,
Мали бјеше од мало година,
Красан бјеше и много уредан,
Џак је добро сколу научио,
Учио је сколу у Паризу, 815 Филозофске примио ријечи,
И видио све царске уредбе,
Тај је данас књазом на Цетиње.