Српски књижевни гласник

A 2:

ЗАКОН ПрРОПО РЦИЈЕ У Историји. 1769 прогресом све се више ослобођава утицаја доцнијих момената — животиња, биља, земљишта, климе.

10.

Пошто раније све више траје, то сзе раније заузима све више од општег, одређеног времена; што некљ ствар више траје, треба јој више времена да постане. По томе што нека ствар раније постаје, то више заузима од опште ограничене целине времена, те све доцније добива и за узима све мање од тог истог времена; што је нешто раније, Тим спорије постаје и спорије нестаје.

Ма колика била цифра времена док су се сви земљини слојеви наслагали, пи док је земља добила данашњи облик, пропорција ранијих и доцнијих момената тог процеса живота земљина остаје једна иста: први моменат заузима највише времена, доцнији моменти све мање; најдоцнији моменат, човек, заузима само један врло мали део целог тог времена. И првобитни период живота човекова на земљи заузима највише од целог времена живота човекова. Највише времена требало је човеку док је спремио физички основ за свој потоњи духовни развитак. Доцнији период од кад је почео употребљавати ватру и оружје, од како је етворио језик и прва дру-

оштва, и најдоцнији, од првих држава до данас, заузимају

најмање од свега времена човекова живота на земљи. Тако је за прва открића и проналаске требало много хиљада година да буду учињени, док велика већина потоњих проналазака и открића збија се у кратком времену од неколико столећа ; тако и преисторијски живот језика заузима много више времена него псторијеки живот његов. (Наставиће се.)

Boxx. Кнежевић,