СРЂ

— 510 —

е sempre ti sogno. Le mani raccogli bianchissime, in croce, e parli — e nel soffio de l'esile voce rivivono i tempi lontani. U opreci s ovom ženom, s ovom majkom, koja je cijeli svoj život provela u potpunoj skromnosti, koja je svu sreću tražila u sreći svoje đjeee, prikazuje nam Ada Negri drugu ženu, koja je najplemenitija custva hinila, koja mentiva, pel trono gonflando il suo grenibo infeconđo, indegna di tregua e perdono, profanante a gli occhi del mondo per sete di regno un altare. To je Draga, srpska кгаЦса, koja je tako tragično dovršila svoj život i krv|u oprala svoju neograničenu ambiciju. Ali plemenita duša Ade Negri ne ćuti prezira, mržne prama toj nesretnoj ženi, koja je u svojoj taštini jedino za tim išla, da na svoju glavu postavi krajevsku krunu. Ona je žali, želi joj u grobu mir, jer je svojom smrću okajala sav svoj život: In vita toccasti il tuo segno: nel mondo godesti il tuo regno: se rosso martirio ti lava, se crisma di morte t' assolve, riposa — o pirata del sog'lio. Uz ovu nesretnicu stupa pred Adu i druga nevojna majka, kojoj su ubili sina, stupa nesretna Natalija, koja ne može plakati nad grobom svoga sina: e pregare non puoi, se pur regina, su la terra ove ucciso hanno il tuo figlio! I za nu ima Ada Negri riječi duboke sućuti, slivata svu nezinu bol: sento, o vagante, o tragica Sorella, e la pieta per te mi fa piu buona, l'inconfessato l'intimo strazio della maternita che porta una corona, Pri koncu ove neznatne raspravice još dvije riječi o Adi Negri i nezinim pjesmama. Svak, koji plemenito ćuti, rado će čitati „Maternita". Adine su lirike živ izraz čustva, što joj