Топола

Ал острво зато стоји, Не боји се од заиљуска . . . Та Србпнско пме није Орахова празна љуека, Да је талас без по муке У невиде навек снесе, Бећ је Србин гром пз неба Од којег се свемир тресе. Већ је ханџар добра кова Што се никад не савија, Већ што севом одговара ' На ударе крвоппја. Здраво попћо! . Храбро стани На бранику, на мегдану! Нрава роду твоме бранп У бурноме сваком дану. Нред народом земље деле, Тамо де се закон ствара, Нека чпста жеља наша С усана ти разговара, Отворено реди сваком Шта нас боли. шта нас тшитп Зашг нам душа тако плаче, Зашт нам срце тако врпшти!

112

ИКСМК МИТК ПОПОВИЋА