Топола

životinji: nemir an, canes. Liv.; * equus, b) o stvarni: pun brige, sto zadaje brigu, in tyrannorum vita omnia sunt s.; nos; * amores; * cara; * timor, * metus; * opes, solll-ferreum (solif.), i, n. sarndtvorno koplje (čitavo od željeza), Liv. Solon (Solo), onis, m. [S6).ojt] Solon, 1) zakbnoša atenski. 2) zapovjednik u Pidni. Solonium, ii, n. ili Solonius ager, Salonsko polje, kraj u Laciju. solor, dep. 1. 1) tješiti, diffidentem verbis suis, Plaut; * alqm; * fessos opibus amicis, odmarati, * occasum Trojae, tješiti se radi propasti T., * s. se elementis, zadovoljavati se čim, * spes me solatur; * solantia tollite verba. 2) blažiti, umanjivati, olakšavati, * curas; * metum; * aegrum amorem testudine, razbijati; * laborem cantu; * lacrimas alejs; * famem quercu; -{- s. desiderium fratris amissi nepote; također, naknadivati, alqm decies HS dote, Tao.; me silva cavusque tutus ab insidiis tenui solabitur ervo, Hor. solstitialis, adj. [solstitium] ljetnoga suncokreta, dies, najdulji; * tempus; * ortus solis, za ljetnoga suncokreta, za kresova; orbis s. (Oie. n. d. 3, 14, 37.), ljetni obratnih, * nox, najkraća; meton., a) Ij etni, solstitiali tempore, usred ljeta ; (Plaut.) herba, ljetno porašće, morbus, u ljetu, b) sunčani, orbis. Liv. 1, 19. solstitium, ii, n. [sol-sisto] suncbstaja, kresovi, navlast. ljetni, vrijeme, kad su dani najdulji; * meton.lj etno doba, Ij etna vrućina. 1. solum, i, n. najdonji dio kojoj stvari: dno, fossae; ab infimo solo, oda dna; clivus ad solum exustus est, do dna; tp. s. et quasi fundamentum oratoris; hoc quasi s. quoddam et fundamentum est; navlast. a) tle, pod u sobi, s. marmorea, b) taban, o) * potplat, don na obući. 2) zemlja, agri s., polje, njiva; s. exile et macrum; in sede ac solo nostro; aequare solo urbem, domum pogl. aequo ;ad solum diruere urbem, Cur/, 3. 10.; -j-res quae solo continentur, zemlje; -j- locare in solo, na zemlje pozajmiti; quod in solum venit, quod in solum, ut dicitur, što komu brzo na um padne; patriae sola terrarum; solum vertere, ostaviti; mutare; * natale s. Odt. * podloga, Cereale, od kruha; s. subtrahitur navi, more pod brodovima ; astra tenent caeleste s. (svod). 2. solum, adv. pogl. solus. 1. solus (dat. solae, Com.) adj. 1) sam, jedini, sam samo at, cigli, solus regnat; uno illo solo antistite; nec mihi soli versatur ante ocu-

los (virtus illius), sed etiam posteris erit clara; nec vero corpori soli subveniendum est, sed menti atque animo multo magis; quae (vis memoriae mentis) sola divina sunt; solos novem menses, ciglih devet mjeseci; quaerere ex alqo s., u četiri oka. 2) o mjestu: nasamo, osamljen, pust, loca; * angiportus; * litus; * agri; nox; (Coni.) zapušten, hez svoga, sola hic sum. Odt. udv. solum, samo (steže predikat na jedno jedino, odbijajući sve drugo; sr. modo tantum), quae hominum s. auribus judicantur; osb. često non (nec, neque) solum, sed (verum) etiam; non s. non, sed etiam, sed etiam non, sed —ne quidem; non s., sed ne quidem, sed vix; non s., sed; gdje je solum, gdje bi se očekivao solus, budući da je upotrijebljen kao tantum modo; si mea essent in te officia solum. 2. Soius, untis,/. [Solovg] S olunt, grad na sjevernoj obali Sicilije, s. Castello di Solante ; supst. Soluntinus, i, -tlui, orum, ni. Solunćani. solute, adv. s komp. i sup. [solutus] 1) prosto, slobodno, moveri; j- lascivire. 2) lako, s. et suaviter dicere; in facile soluteque verbis volvebat sententias, ut etc.; •{- solutius (brže) promptlusque eloqui. 3) mlitav o, nemarno, bezbrižno, quod ille tam solute egisset, tam leniter, tam oscitanter. solutilis, adj. [solutus] raspadljiv, navis, jedn. Suet. Ner. 34. solutio, onis,/. [solvo] 1) razvezanost, linguae s., Cie. de or. 1,25, 114.; quasi solutionem totius hominis (rasulo). Oie. Tuse. 3, 35, 61. 2) isplata, plaćanje, rerum creditarum; solutione impedita, solutus, adj. s komp. i sup. [parlic. od solvo] razdriješen, pak 1) prost, slobodan, nevezan, neprijeden; u zlu sin. raspušten i nal. (sr. liber) s. a cupiditatibus; s. liberque animus; permissa et s. licentia; civitatis voluntas s.; virtus alligata; quo mea ratio facilior et solutior esse potest; (Tao.) maxime solutum et sine obtrectatore fuit, s inf.; s. optio eligendi; si venerint sua sponte, si non alicujus impulsu, si soluti, si liberi, judicium senatus s. et liberum; genus hominum agreste, sine legibus, sine imperio, liberum atque s.; * s. ambitione, fenore; * famuli operum s.; praedia s., nezddužena ; * solutus in paupertate, bezbrižan; liberi ad causas et s. veniebant, prosti i slobodni ; si essent mihi omnia solutissima, da mi je sve sasma na volju; habere alqd in ipsis fructibus s. naporabu ; Clodii praetura; vis plebis; f dicta factaque ; pax languida et s. Navlast. o govorniku, umiješan, brz, hitar, s. atque expeditus ad dicendum; s. in dicendo; in explicandis sen-

992

solliferreum solutus