Топола

sSnans, ntis, adj. s komp. [partic. od sono] glasan, zvučan, -J- meatus animae gravior et sonantior; -j- ut tibi tumidius videretur quod est sonantius et elatius; ut sint alia (verba) sonantiora; * concha. * som-pes, 6dis, adj. upr. koji nogom glas daje, kao supst. konj. sSnltus, us, m. [sono] glas, armorum, zveka; remorum, pljusak; * tubarum; zvuk; * vocis; flammae, prnskanje, Nep.; * acrem flammae sonum dabit (o Proteju); * pedum, topot; * Oympi, treskanje groma; verborum inanis; quae (eloquentia) cursu magno sonituque feretur; nosti sonitus nostros, grom mojih riječi; sonitum reddere. sSnfvius, adj. [sonus] u augurskom govoru, s. tripudium, glasu, koji dolazi od padanja žita kokoši, koje proriču. sono, ui, itum, (* sonaturus) 1. [sonus] 1) intranz. zvečati, ječati i nal., tympana; * verbera; * plectra; nunc mare, nunc silvae Threicio aquilone s., šume; * s. annis et Asia longe pulsa palus; * longe sonantem natus ad Aufidum; * contra sonantem (jer njome Jupiter trese) Palladis aegida; * hirundo circum stagna s., cvrkuoe; * Cerberus, laje; * vesica displosa; * aureus ex umero s. arcus et arma Dianae; * ingenti sonuerunt omnia plausu (sc. pennarum); * postes, škriplje; * rixae; * clamore viri, stridore rudentes; * ripae, odjekuju; (Lio.) omnia passim mulierum puerorumque ploratibus;- (Curt.) s. incendio silvae, praskahu; (Tao. hist. 4, 18.) ut virorum cantu, feminarum ululatu sonuit acies, terrent trepidantve (Germani); (Tac. Oerm. o. 3) prout s. acies = prout baritus, quem vocant, sive cantus eorum in acie positorum ante pugnam sonuit ; intranz. također. Hor. epod. 17, 40. sive lyra voles sonari, da lira zajeoi (ne; da budeš opjevan). Navlast. o Ijudma i stvar ma: oglasiti se govorom, pjesmom, smijeho m itd., često s adverbijal. aco. n., inani voce s., prazne riječi govoriti; Cotta s. contrarium Catulo; subagreste quiddam planesque rusticum; poetis pingue quiddam et peregrinum sonantibus; homines inconditis vocibus inchoatum quiddam et confusum sonantes; bene, melius, optime s., zbori; amnis rauca sonans, muklo sumedi; * molle alcui, ne lajati na koga ljuto (o Oerberu); * femineum, ženski se smijati; * mortale; * vox hominem sonat, glas ječi kao ljudski; * euoe; * tale populus. 2) tranz. a) zajeknuti, zazvečati, oglasiti se čim, *s. quod vincat cornua tubasque (sr. vinco); * os magna sonaturum; * sonante mixtum tibiis carmen lyra; * atavos sonans, hvastavo napominjući. Pak a) * pjevati,

opjevati, plenius aureo plectro dura navis, dura fugae mala, dura belli; bella; te carmina nostra sonabunt; magno nobis ore sonandus eris p) glasom odati, furem s. juvenci, jedn. Prop. 4,9, 13. h) značiti, ut haec duo (honestas et utilitas) verbo inter se discrepare, re unum s. viderentur; quid sonet haec vox voluptatis. * -j- sonor, oris, m. [sono] = sonus ili sonitus, zvuk, glas, šum. * sonoras, adj. [sonor] glasan, zvučan, š u m eći, zv e č e di, cithara; aes ; tempestas; flumen. sons, tis, adj. kriv, * anima; * sanguis; * ulni; češće supst. krivac, zločinac (sr. noxius, nocens, reus), punire sontes; nullo relicto sonte; sontibus opitulari. sonticus, adj. [sons] opasan, prenes., causa valjan izgovor, radi velike bolesti i nal., Tib. sonns, i, m. [srodno sa rovog] l) glas, lingua sonos efficit; tubae; signorum; nervorum; Latinae linguae; dulcis; inanes s. fundere; * chorda sonum reddit; * asellus dedit ore sonos; ab acutissimo sono usque ad gravissimum; s. inflexus; * confusae s. urbis, jeka: ingenti s. fluminis, šiimorn, Liv. ; aquae, Curt., * s., quem referunt nostra theatra; -|- circumjecta nemora petraeque quamcunque accipere vocem, multiplicato s. referunt, jekom ; x redditus (clamor) nemora vallesque circumjectas terribili s. impleverat; * s. laetus, radosna vika; * legitimus s. (stiha); * riječ, glas, govor, s. ficti; reddere, edere ore sonos, sonos peragere; s. cycni; tunc mens et s. relapsus. 2) način govora, način pisanja, addidit historiae majorem s. Antipater; unus s. est totius orationis et idem stilus; (Quint.) quibus s. Sophoclis videtur esse sublimior. sophistes (ili -a), ae, sofista. Sophocles, is, m. \So<foxXr,š\ Sofoklo, slavan pisac tragedija. Odt. Sophocleus, adj. {-oipux).Hog\ Sofoklov. Sophoniba, ae,/. [Locpovlpa] Sofonibn, kći Kartažanina Hazdnibala, žena numiđijskoga kralja Sifaksa (Syphax), Jedn. Liv. 30, 12, 15. * sSphos i -us, i, m. [aogio;] mudar. Sophrou, 6nis, m. -[2:ukpoujv] Sofron, grčki pisao lakrdija, suvremenik Euripidov, Quint. sopio, 4. 1) uspavati, uspavljivati, vino oneratos; * nec me sopierat somnus; * pervigilem draconem herbis; osb. parlic, sopitus, hostes; vigiles; corpus; (Verg.) somno s., i prema drugomu i samo sopitus, opit, pijan, quod sopitum aggressuri essent, Curt. 8,0,14.; * sensus sopitos deludunt somnia; * manus. Pak prenes. uspavati, ušikati, umiriti, utiškali, utješiti, virtus blandimentis so-

994

sonans —sopio