Топола

strigilis, is, /. [stringo] strug , kojim se u kazalištu strugalo ulje s kože. strigosus, adj. mršav, suh, equi strigosiores. Liv.; tp. o govorniku, strigosior, Cio. Brut. 16, 64. stringo, strinxi, strictum, 3. [srodno sa arQuyyioJ 1) nategnuti, napeti, a) nategnuti, napeti, stegnuti, stisnuti, svezati, laxare pedem ab stricto nodo, Liv., -j- arcum, napeti; * vincula parva magnos pedes, stištu; stricta (stislese) matutino frigore vulnera, Liv., alqm ad carnarium (Plaut.), privezati, b) brati, trgati, smužditi, folia ex arboribus; rubos; -j- frondes; glandes; * hordea, kositi, * comas, stridi; * remos, glačati ; u pril.. (Hor.) rem ingluvie, trošiti. Odatle oružje iz korica potegnuti, povući, trgnuti, gladium, cultrum; ferrum; -f acinacem; * stricta manus, na boj spremna ruka; * stringitur iambus in hostes. 2) na površini darnuti, taknuti, raniti, ogrepsti, * cautes; * summas undas; * vestigia canis -rostro; * metas interiore rota; * alqm; * tela corpus stringentia; f juga montium; f ultima Asiae, o rijeci; tp. * uvrijediti, dirnuti, ganuti, nomen; pectora delicto; animum patriae pietatis imago, strix, igis, /. [annyi] sova, koja po priči djeci krv ispija itd., Plaut. Hor. Ov. * -f- stropha, a e, f [argmpri, vrćenje] tp. lukavština, hitrina. Strophades, um, /. pl. [Zrgotpađeel Strofadi, dva otoka u Jonskom moru, Verg. strophium, ii, m. [mnotpiov] pršnj ak. Strophius, ii, m. [St postoj] Strofije, kralj u Fooidi, otac Piladov (Pylades), jedn. Ov. ex Poni. 2, 6, 25. strtictor, oris, m. [struo] graditelj, zidar. structura, ae, f. [struo] zidanje; a) zidovi, zidine, parietum; structurae antiquae genus; aerariae structurae, rudokopi, b) s. verborum, pravilno poredanje riječi , građenje govora. strues, is, f. [struo] rp a pr avii no n a slaganih stvari, lignorum; f corporum. Napose a) * rpa žrtvenih kolačića, b) rpa, kao mjera, laterum, c) rpa, gomila, militum, Liv. striiix, icis, f. = strues, tantas s. concinnat patinarias slaže čitave rpe zdjela, Plaut. struma, a e,/, guša, Vatinii; qui exsecant pestem aliquam tanquam strumam civitatis, struo, struxi, structum, 3. 1) slagati, vrstimice uporedo ili jedn o pov rh drugoga postavljati, sklapati, r e dati, lateres; * arbores in pyram; * penum ordine longo; * avenae structae, trstena svirala. 2) zidati, graditi, sagraditi, * domum ;

* acervum; convivia, pripraviti; per speluncas saxis structas asperis, Ennius u Cio.; adversum vim incurrentium aquarum tantis structa (Aegyptus) molibus, Just. 2,1, 20. 3) redati, vr stati, aciem, omnes armatos in campo; captos ante frontem castrorum; tp. verba (slagati) sic, ut etc.; -J- ulteriora; compositi oratoris bene structa collocatio. 4) tp. spremati, pripravljati, snovati, alcui alqd calamitatis; insidias alcui; odium in alios; mendacium; (Tao,) struebat jam fortuna in diversa parte terrarum initia eausasque imperio, quod etc.; * quid struit? što snuje? 5) * trpati, natrpavati, gomilati, altaria donis, natovariti darovima. Strymo, onis, m. [PTQvgoiv\ Strimon, glavna rijeka u Traciji, s. Struma. Odatle 1) * Strymonis, idis, f. \ŽTQvp.ovCg\ Strimonka, koja stanuje uz St., Trackinja (o Amazonki). 2) * -onius, adj. [Zrgvpovios] strimonski, također tr a oki. studeo, ui, 2. 1) truditi se, nastojati oko čega, raditi o čem, težiti na što ili za čim, pomnjivo se baviti čim, dati se na što, praeturae, laudi, pecuniae; paci, agri culturae, sacrificiis; equitatui; minus memoriae; omnibus modis huic rei studendum, ut; novis rebus; literis, optimis disciplinis atque artibus; (Att. u Cio. n. d. 3, 29, 72.) s gen., tui; horum nihil egregie, Ter.: unum; (Hor.) hoc unum; id, ut ili ne, -j- samo s. ut, (Phaedr.) ne; neobioajno po analogiji glagola niti, in id solum s., ut, Quint. 10, 2,6.; s inf.; s aco. o. inf., rem ad arma deduci; omnes homines qui sese student praestare ceteris animalibus; eo quo studuerat (sc. venire), venit, cum quo studuerant (so. pervenire), pervenissent, Nep.; navlast. a) s. alcui; alcjs rebus, pristajati uz koga, zauzeti se za koga; apsl., Sal. Cat. 51, 13. b) f s. literis, učiti se, nastojati oko nauka. studiose, adj. skamp, i sup. [studiosus] revno, vatreno. studiosus, adj. s komp. i sup. [studium] nastojeći oko čega, radeći o čem, težeći na što ili za čim, revno ba veći se čim, rad, želja n, dicendi; audiendi; literarum; se semper bonorum ferramentorum studiosum fuisse; * s. florum; * culinae, koji se podao užitku kuhinjskomu, (Plaut.) s dat.; naprema tomu može u Just. 9, 8,4. fuit rex armorum quam conviviorum apparatibus studiosior apparati b u s može također biti abi. kao što malo kasnije stoji: divitiarum quaestu quam custodia sollertior. Napose a) biti komu ili čemu osobito prijazan, naklon, mei, tui, sui, ejus; victoriae; supst. pristaša, prijatelj, Catonis; habet certos sui studiosos, b) f * na-

1012

strigilis—studiosus