Топола

um; suspicienda est figura; in hoc non minus ejus pietas suspicienda est quam virtus bellica; naturam; eloquentiam; (Plano, u Cic.ep.) honores; (Hor.) argentum et marmor vetus aeraque et artes suspice, e) suspectus sumnjiv, regi et ipse eum suspiciens, sumnjičeći, jedn. Sali. Jug. 70. 2. suspicio i suspitio, oriis, f. 1) sumnja, incidit mihi s., tanta nunc s. de me incidit, jam tum erat s.. Ter.; augetur Gallis s.; in qua re nulla subest s.; est s. s aco. o. inf.; neque abest s., quin; in suspitione esse (biti sumnjiv) alcui, suspitionem alcui dare, efferre, inferre, injicere, movere, commovere, facere; ut eorum ornatus hominis non beatissimi suspitionem praeberet, moglo se misliti, da nije Ud., Nep. Ages. 8,2.; alqm in suspitionem adducere, učiniti sumnjivim, alcui, Nep.; in s. cadere vocari, postati sumnjiv; de morte si res in suspitionem venit, Caes. b. G. 6, 19, 3.; gl. res I) 3); qui tibi in s. venit; cum ei in s. venisset; alcui in s. venire de alqa re; Cibyrae cum in s. venissent (= crederentur) suis civibus fanum expilasse, Oie. Verr. 4, 13, 30.; habere s. de alqa re, sumnjati; res habet s., sumnjiva je; cum in suspitione esset Tarentinorum defectio; suspitione carere; s gen. obj.. neque ulla belli s. interposita; dare timoris alqam s.; familia in s. vocata est conjurationis; largitionis s. recipere, navaliti na se; profectionis, ne dati sumnjati o polasku, Cio. Alt. 10, 16, 4.; pl. suspitiones, stvari, uzroci, s kojih se sumnja ; multae causae suspitionum ( sumnji ) dantur; s. periculi, seditionum. 2) uopće : nagađa nj e, sl ut nj a, mis ao, parvulae causae falsae suspitionis, krivu nagađanju; apud eas (gentes) nulla est s. deorum; suspicione quidem possum attingere; suspitione assequi non posse, ne može domisliti, doslutiti; suspitionem habere; -j- nulla s. hostis est. suspiciose, adv. s komp. [suspiciosus] su mnj iv o. suspiciosus, adj. s komp. i sup. [suspicio] 1) sumnjičav, sumnjajući, sumnjiv, koji zadaje sumnju, negotium tempus suspiciosissimum; id. suspicor, dep, i. (pretkl. također suspicio 1.) sumnjati, nagađati, nihil alcui; alqd de alqo, ex alqa re; s aoc. o. inf.; alqd. suspiratus, us, m. [suspiro] predušak, suspiratibus haustis, duboko dahnuvši, jedn. Ov. met. 14, 129. suspiritus, us, m. (samo u nom. i abi. sing.) [suspiro] disanje, enicat s ,,Plaut.; crebro s., Liv. 30, 15.; Cio. Alt. 1, 18., sine suspiritu, bez uzdaha.

suspirium, ii, n. [suspiro] dah , uzdah, uzdisaj, sine cura, sine suspirio; * suspiria trahere, uzdisati. suspiro, 1. 1) intranz. uzdisati, uzdahnuli (sr. gemo), occulte; * s ne (uzdisanjem svoju brigu kazivati); * curae suspirantes; * in alqo ■ili in alqa, uzdisati za kim = zaljubiti se, zagledati se u koga. 2) *trayiz. uzdisati, čeznuli za kim, alios amores; Chloen. susquS deque, adv. [subsque === subque i deque] (u razgovoru) gore i dolje, pokazuje ono za što se malo mari, do čega nije stalo, „manje više“ id me susque deque esse habiturum, Plaut.; de Octavio susque deque (sc. est) ne marim, za 0., Cio. AU. 14, 6, 1. sustentaclum i sustentaculum, i, n. [sustento] pbd up 6r a nj, potpora, victoriae, jedn. Tao. hist. 2, 28. sustentatio , onis, /. [ sustento ] ( rijetko ) zaustavij anj e, odgađanje, Cio. de inv. 2, 49, 146. sustento, 1. [intenz. od sustineo] 1) u vis držati, držati, * fratrem ruentem dextra; -j- seque et arma; sustentari, uzdržati se (na nogama); * anceps sustentata diu (puppis); tp.a) uzdržati, da se ne izvrgne, ne dati, da propadne, podupirati, štititi i nal., imbecillitatem valetudinis; rem publicam, spes mentes civium; sic litteris sustentor et recreor; eloquentia sustentatus; una consolatio me s. b) hraniti, uzdržavati, (Ter.) familiam; se amicorum liberalitate. o) podnositi, trpjeti, usiavljaii, hostium vim; maerorem; aegre sustentatur is dies, teško se odolijevalo toga dana; s. inopiam, uraditi, da se može snositi; famem pecore, zasititi; -[ aciem; ]hostem; -j- impetus; -j- alqm instantem; paulisper a rege sustentati; apsl. držati se, održati se, aegre eo die sustentatum est nec ultra sustentaturi fuerint, nisi etc.; quorum auxiliis atque opibus, si qua bella inciderint, sustentare consuerint (ovdje može bella biti i objekt); -}- sustentavit tamen aliquamdiu, d) o dgadati, zavlačiti, rem; malum; aedificationem ad tuum adventum. sustineo, tinui, -- 1. [sub-teneo] 1) držati uvis, ne dali, da padne, da se srihši, držati, nositi, podupirati, (Plaut.) s. onus, sustine hoc; s. arma membraque, arma male (slabo) ; bovem vivum; columnae et templa et porticus ; furcis spectacula sustinentibus ; homo omnium quos terra s. (nosi) sceleratissimus, Sali. Jug. 14, 2.; -j- pons fornice sustinetur; * se alis (o ptici); * umero orbes (o Atlantu); (arbos) media ipsa ingentem umbram (široke grane i kite); * infirmos artus baculo, upirati; * arbores poma; * lapis albus pocula. Navlasl. ustaviti, zaustaviti, upr. i pre-

1043

suspicio—sustineo