Топола

b'oja, etiam Veneris Coae pulchritudinem effingi posse aspersione fortuita putas? Asphaltites, ae, m. (lacus) Upv rj\ A sf altit. Mrtvo more u Palestini, Just. aspicio, pexi, pectum, 3. [ad i specio] 1) gledati na, pogledati, (hotimice i nehotice), huc, ad me, Plaut.; aliquem; lucem aspicere vix posse = živjeti; tanquam ad aspiciendam lucem (u život) esse revocatum; apsolutno, o mjestima: gledati k, okrenut biti k, ležati prema, -}- quae non aspicere vineas sed tangere videtur; -j- quae (pars Britanniae) Hiberniam aspicit; * qua sol utrumque recurrens aspicit Oceanum. Napose a) razgledati, ogledati, situm omnem regionis, Liv.; * opus admirabile; * non aspicies, übi liqueris Anchisen, b) (rijetko) s poštovanjem, i s divlj enj em gledati, motriti, Chabriam magis milites quam qui praeerant aspiciebant, Nep. c. I) prodrzljivo motriti, u oči gledati, Lacedaemonios ante Epaminondam imperatorem nemo Boeotiorum ausus fuit aspicere in acie, Nep.; * illum aspice contra, qui vocet. 2) trop. duhom na sto gledati: razgledati, po smatrati, aspi ciendi p o testas fuit ; * aspice, si quid et nos, quod cures poprium fecisse, loquamur; -j- malorum facinorum ministri quasi exprobrantes aspiciuntur. Odatle : istražiti, istraživati; poručiti, izvij estiti se, res sociorum; milo štivo pogledati, aspice nos hoc tantum, pomozi nam, Verg.; s genus aspicitur. 3) inchoat, ugledati, zagledati, sagledali, opaziti, uočiti, simulae Cn. Lentulum aspexit; propter quos hanc suavissimam lucem aspexerit bijeli danak ili božje svjetlo ugledao = roditelje, Oic. aspiratio, onis, f. [aspiro] zapaha, zadah, aeris, terrarum isparivanje ; kao gramat t. t. aspir acij a. aspiro, [ad-sp.], 1. I. intranz. 1) duhati, disati, pulmones se contrahunt aspirantes, kad odišu. Ovako * o pogodnu vjetru, aspirant aurae in noctem lavori pod noč; nautis lenius aspirans aura secunda venit; * o glazbenim strojevima, tibia aspirare et adesse choris utilis erat; * amaracus aspirans. 2) trop. a) sklon biti, podupirati, poduprijeti, potpomagati, aspiravit nemo eorum qui etc. nema vjetra ni &uha; f aspirante fortuna; -j-aspirat primo fortuna labori; * di coeptis aspirate meis; * vos precor, aspirate canenti, h) težiti na, približiti se, primicati se, in curiam, in campum; ad pecuniam; ad quem ceteri propter occupationem aspirare non possunt ; bellica laude ad Africanum aspirare nemo potest; ad spem consulatus. * s dat. nec equis aspirat Achilles. 11. * tranz. a) potpirivati,

duh. ati, Juno ventos aspirat eunti, b) nadahnuti, dictis divinum aspirat amorem, aspis, idis, f. [danC(\ aspida, ljutica. asportatio, onis, f. [asporto] uklanj dnj e, Cic. asporto [abs-p.], 1. odnijeti, odvesti, ukloniti (na kolima, na brodu) sua omnla partim Salamina partim Troezena asportant. Nep.; vehlculis regum res. Liv.; aliquem secum; 0 čeljadi: oteti, otimati, Com. aspretum, i, n. [asper] gr edovito i krsno mjesto, Liv. AssSraciis, i, m. (j-daauquxog\ As arak, sin Troov, brat Oanimedov i Ilov, otae Kapijev 1 djed Anhizov, kralj frigijski, Verg. Hor. Ov. assecla i assecula, ae, m. [assequor] pratilac prijekorno: pripuz, prišipetlj a (sravni assectator, sectator), assectatio, onis, f. [assector] prlstaj anje; (javno smjerno) praćenje (sravni assectator). assectator, oris, m. [assector] pristalica, pratilac (o prijateljima i klijentima; sravni assecla), vetus assectator et ex numero amicorum. assector, [ad-s.], 1. depon. prlstajati sa kim, pratiti, često o klijentima i prijateljima itd. apsolutno, aliquem: cum aedilitatem Crassus peteret eumque major natu etiam consularis Serv. Galba assectaretur; -f- aliquem omnibus officiis. assScula, ae, m. gledaj assecla, assensio, onis, f. [assentior] privoljavanje, pristajanje; odobravanje, u filozofijskom govoru: držanje osjetnih pojava istinitima. assensor, oris, m. [assentior] odobravač. assensus, us, m. [assentior] 1) apstraktno: pristajanje, privola. 2) konkretno: odobravanje, omnium assensu comprobata oratio. Liv. ; magno assensu celebrata sententia, Tao.; vario fremebant assensu, Verg.; assensibus implere paries, Ov. 3) jeka et vox assensu nemorum ingeminata remugit, Verg. assentatio, onis, f. [assentor] pristajanje, privolj avanj e, ulagivanje, ndvor avanj e istaec illum perdidit assentatio; inflatus assentationibus, Liv.; assentatio erga quemcunque principem sine affectu peragitur Tao. assentatiuncula, ae, f. [demin. od assentatio] maleno ulagivanje, Cic.; pl. Plaut. assentator, oris, m. [assentor] ulizica, udvorica, assentatoribus patefacere aures suas, assentatorie, adv. [assentator], ul izič k i, udvorički, Cic. assentior [ad-s.], assensus sum, (u klasičnoj prozi rijetko assentio etc.) 4. prlstaj ati, pristati, privoljeti na što, odobravali,

116

Asphaltites—assentior