Учитељ

178 Учитељ

odn rođaka). Kod tih brojeva valja uzeti u obzir, ga je tuberkuloza uopće vanredno rasprostranjena i da se kod duhovno zdrave djece u 15% nađe jedan slučaj tuberkuloze u najbližoj porodici. Schoff je našao samo u 2,6% tuberkulozu kao jedini uzročni momenat imbeciliteta. Ovđe se ne smije smetnuti s uma 105 1 омо: Ргама skrofuloza možda nije ništa drugo nego urođena ili u ranom djetinstvu stečena tuberkuloza limfatičkih žlijezda (mozgovnih žlijezda ). Kad bi postojao uzan odnos između hereditarne tuberkuloze i, imbeciliteta, onda bi se kombinacija skrofuloze i imbeciliteta rela tivno često mogla da nađe Iskustvo ipak: uči, da među skrofu · loznom djecom пета парадпо više imbecila, nego među neskro · fuloznom. A i činjenica, da se tuberkulozno zapalenje možđanske opne (meningealna iuberkuloza), koje je kod. djece vrlo česta pojava, ne opaža kod imbecilne djece napadno često, tla č njenica govori protiv tijesnom savezn između hereditarne tuberkuloze i imbeciliteta. Ovaj savez ne može se dokazati ni velikim mortali· tetom na tuberkulozi u zavodima za idijote, јег је тоте ротоги glavni uzrok u nepovoljnim higijenskim prilikama takovih zavoda. Prema fome se dakle etijološko značenje tuberkuloze po imbeci · litetu visoko precjenjuje.

Da li malarija roditelia ima kakovu etijolosku važnost po imbecilitet njihove djece, тије 105 utvrđeno.

Pored ovih hereditarnih faktora treba da spomenemo i t. 20. _ sfečene, Između ovih ističemo najprije:

Fetalna poremećenja u hranidbi.

To je oznaka za sva рогетесепја и hranidbi, koja poglavito oleščavaju razvitak ploda (fotusa), a prema tome i razvitak mozga. U koliko se tu radi o poremećenjima hranidbe (dystrophia), koja nastaju uslijed izvjesnih hereditarnih toksičnih ili infekcionih oštećenja, upućčujemo na već spominjano toksično, a naročito infekciozno opterećenje. Ovđe je osobito važan distrofički oblik nasliijednog sifilisa (nespecilički procesi na hereditarno-sifilističkoj bazi, o kojima je naprijed bila riječ) i naslijedne tuberkuloze. U drugim slučajevima manjka takovo opterećenje. Izgleda, da materina teška poremećenja, na pr. velika malokrvnost, teške i dugotrajne bolesti želuca, nisu na štetu samo opčem tjelesnom razvitku, nego su kadra tako jako oštetiti djetinji mozak, da oto zapati imbecil. Tu su, dođuše, rijetki slučajevi. Da II nedostatna hrana matere