Филателиста

14 JOPFAN FELIČKOVIĆ

broja 2/II, jedan komad 2/III i jedan komad, verovatno broja 1/1.

Na originalno žigosanim markama moguće je da se pojave samo i jedino žigovi HATIJIA BEHO, pošta Beograd, Aleksinac, Kladovo, kao i eventualno pošta Rača, zbog toga što su ove marke u prvom deljenju dostavljne samo prvim trima poštama. Normalno je što je većina ovih maraka sa žigom HATIJIA BEHO beogradske pošte, koja je imala najveći priliv stranih časopisa, dok je priliv iz Turske preko Aleksinca morao biti zanemarljiv, a pogotovu preko Kladova, za novine iz Vlaške. Na slici jc prikazan jedan od tri poznata autentično žigosana primerka marke broj 2/I sa žigom beogradske pošte, iz zbirke Ferarija, koji je bio na aukciji Feldman 20. maja 1980. pod brojem 1067.

Slika 3

Do danas su poznate po Jedne novine sa markom broj 2/1I i 2/TII.

Što se tiče prvih novina, (beoj 6, str. 126, Bosanski Vjestnik od 13/8/1866), postoje kontraverzna mišljenja o njihovoj originalnosti. Dok je prvobitno mišljenje Deroka žig na marki deklarisao kao žig beogradske pošte, kasnije se ispostavilo da je žig pošte Rača. prema pozitivnom opisu ovoga objekta , novine su nađene na tavanu kuće Mine Karadžić u vreme 1 okupacije Beograda; novine su bile donete kurirom iz Sarajeva u Bosnu, predfrankirane, ili je tamo ncko platio poštarinu, pa su potom dostavljene u Beograd. Originalnost ovih novina osporio je M. Vuković (6), ističući da u to vreme Rača još nije imala marke, da je frankatura od dve pare važila samo za novinc koje nisu pod omotom, što kod ovih novina nije bio slučaj, Jer nema adrese ili adresne nalepnice ili njenog traga na prednjoj strani novina. Vuković ističe i činjenice da je pošta Rača primila žig kratko vreme pre izlaska novina, pa bi njegov otisak morao biti čistiji, da je Jedini ovlašćeni uvoznik za Bosanski Vjestnik u tom periodu bio beogradski knjižar Valožić, a da Mina Karadžić od 1864. godine više nije živela u Beogradu. Istu sumnju u originalnost ovih novina izrekao je i P. Životić, u svom članku u časopisu The London Philatelist. Uzimajući u obzir i činjenicu da je jedan beogradski trgovac 1894. godine sudski osuđen za zloupotrebu odloženih originalnih žigova iz depoa Pošte na markama ranijih izdanja Srbije (6, str 127), a verovatno su to i drugi neovlašćeno radili, radi se najverovatnije o naknadnom uslužnom žigosanju na novinama koje nisu putovale.