Nova Evropa

Магодпој Biblijoteci; u njoj postoji znatna Bradja još uvijek neobjavljena, naročito važna Za poznavanje dalmatinske povijesti i kulture, te dalmatinskih odnos4 sa Padovom i Venecijom iz Tomazeova vremena. Tako je Čampini objavio nepoznat intimni dnevnik Nikole Tomazea (»Diario Intimo«, 1939), koja je knjiga doživjela u roku od godine dana dva izdanja, drugo izdanje znatno popunjeno. Ovaj intimni dnevnik otkriva nam jednog sasvim nepoznatog Tomazea. On je pisao svoj Dnevnik u Firenci, u Parizu, u Veneciji, u Padovi, na Krfu, i u Turinu, u raznim izgnanStvima, bilježeći sve ono što: je doživljavao u svojoj intimnosti, u svojim odnosima sa ljudima i ženama, sa. književnim svijetom Dalmacije, Italije, Francuske, i nove Grčke. Tomazeo izlazi iz njega kao jedna od najinteresantnijih ličnosti talijanskog romanficizma. Druga je Tomazeova knjiča, objavljena od Čampinija: »Oronichetta del Sessantaseix« (1939), u kojoj su iznesene Tomazeove uspomene iz 1868, njegovi pogledi na ljude iz talijanskog ujedinjenja, kao i njegove impresije o Kvaterniku, Kukuljeviću, i o mnogim ličnostima iž Hrvatske onih godin4, sa kojima je dolazio u doticaj bilo u Parizu bilo u Italiji. Sasvim novi podaci dati su ovdje o Kvaterniku, kao i o ostalim hrvatskim političarima onoga doba, za koje uostalom Tomazeo nije ппао зипрацја.

Politička literatura u Jtaliji danas je —- osim. filozofsko-političkog djela Benedeta Kročea, prema kojemu se jedinom od strane režima pravi izuzetak, — jednostrana, odnosno fašistička. Pri svem tom, postoji izvjesna objektivnost u političkoj istoriji. Medju najglavnijim djelima Ove vrste treba istaći pojavu Salvatorelijeve »Povijesti Italije«, koja je u nekoliko mjesec4 doživjela više izdanja, a koja ima naslov: »Sommario della Storia d'talia dai tempi preistorici ai nostri giorni« (1938, u izdanju Biblijoteke za povijesnu kulturu), Luigi Salvatorelli, bivši glavni urednik torinske »Stampe«, inače u Jtaliji poznat kao istoričar i jedan od najboljih poznavalaca povijesti Hrišćanstva, dao je ovdje pregled talijanske povijesti od preistorijskih vremena pa do naših dani (čak do »Anšlusa«), u objektivnom i vanredno sažetom prikazu, na šest stotina strana. On je napisao i jednu povijest Sv. Stolice poslije Rata (»La politica della Santa Sede dopo

85