Opuscules et fragments inédits de Leibniz : extraits des manuscrits de la Bibliothèque royale de Hanovre

TueoL.,VI,2,f. 11.

[ee]

ORIGO VERITATUM CONTINGENTIUM

Sin Analysis procedat in infinitum nec unquam perveniatur ad exhaustionem, Veritas est contingens quæ infinitas | proportio est ineffabilis quæ infinitos habet quotientes Ita tamen ut semper aliquod sit residuum Cujus iterum reddenda sit ratio | novum præbens quotientem

involvit rationes

Continuata autem analysi prodit series infinita quæ tamen à DEO perfectè cognoscitur Circa quam Geometra multa cogno-

scit Et hæc est scientia visionis doctrina de numeris surdis < qualis est Decimo Elementorum contenta > distincta à scientia simplicis intelligentiæ | ab Arithmetica communi

Utraque tamen non experimentalis sed à priori habens infallibilitatem et secundum quidem genus per rationes certas uni DEO infi- | per demonstrationes necessarias

nitum comprehendenti perspec- Geometræ cognitas, numeris tatas, non necessarias tamen men effabilibus non comprehendendas nam

demonstrationes veritatum contin- | proportiones surdas arithmeticè gentium dari cognosci seu per mensuræ repetionem ‘ explicari impossibile est.

Verso : Sur les vérités contingentes :

. . * . Si omne quod fit,necessarium esset, sequeretur sola quæ aliquando existunt esse possibilia (ut volunt Hobbes et Spinosa) et materiam omnes formas possibiles suscipere (quod volebat Cartesius)*. . .

1. Sic. 2. Cf. les textes cités dans La Logique de Leibniz, p. 223-224; Pmir., VII, 71; et le De libertate (Foucher de Careil, B, 170).