Plotini platonicorum facile coryphaei Operum philosophicorum omnium libri LIV : in sex enneades distributi

tiam visappetendi. Sed quomodo? nunquid homo quidem dabit principium appetendi, comitabitur vero concupifcendipotentia7 Verüm quoná pacto appeteret homo, non excitata concupifcendi potentia? Nunquid vero exordietur apperendi natura? Verüm quomodo incipiet, VI corpore non prius fic affecto: In dubium. S E, D forté przeítat dicere vniuerfaliter, ex arabitur:4- eg quod adfint potentie, illa que eas habent per PME E ipfas agere, ipfas vero immobiles effe, poffelforiKit quod fer- t, TEES 3 ; snrsanimam büfque fuis vim agendi prebere. At fiita eft; pae(tequaani- tiente animali, necele eft caufam viuendi conmal finut junéto dantem viuere atque pati, impaffibilem .€r 48» € e(fe, cim paffiones &cactiones fint habentis. fed i RE fiita, viuere quoque omnino non eritanimz,fed animam,boc coniuncti: aut viuere coniuncti non erit anime. ρω. fe Item neque fentiendi potentia, fed idquod eam 50d finit, poffidet[entiet. Verum fi fenfus qui motus eft agiique uel percorpus ad animam vfque peruenit, atque de$4" — finit, quomodo non fentiet anima? An virtute fenfuali prefente, ex eo quod adfitfentiet? Sed quidnam fentier ? num coniunctum: Sed fi potentia non mouebitur, quomodo iam coniuné&tum, finequeanima neque vis animz ad hoc ipfum connumeretur? | S E D ipfum coniun&um etto ipfius animz,exco videlicet quod illic adeft: ipfaanima hi sceniro: jg URL. fit talis non tradente feipfam in coniunillzefl fenfu; ctum, velin alteram eius partem, fed conficiente fine pa[J/one €X corpore tali, atque quodam velut lumineab atque ratio, ipfa tradito, animalis naturam aliud aliquid exiie boc 4" ftentem: cuius quidem fit fentire, & ceterz ani-

VH Anima r&3ronalis pr&fides anima-

fenfus cum... is quasnarrauimus pàffiones. Sed quomo- :

gejene. do nos fentimus 7 Forté quoniam à tali viuente non fegregamur. Et fi alia preffantiora ad totam hominis effentiam ex multis conftitutam * nobisadfunt: vim autem anime fenfualem, non , .fenfibilia quidem, fed eorum imagines per fenfumanimali impreffas oportet percipere. intelligibiles enim quodammodo funt he fpecies. quapropter fenfus exterior huius fenfus fimurachrum eft: hicvero in effentia verior eft: quip pe cüm imagínum tantüm fit abfque paffione perceptio. Ab his vtiquefpeciebusà quibusanivip σπα iam accipit fola viuentis imperium, opiniomim rc IBESNBE cogitationes , intelligentieqQue prouez nionalis quo DiUnt, vbi maximé nos fumus.quz vero ante snodo inielle heec, noftra funt. nos autem fumus quod eft de&vi. diuino inceps, animali defuper prefidentes. Prohibebit CAU tamen nihil vniuerfum hoc animal appellare. D Rr fed quodinferius eft, dicere miftum. quod re modo con; l!quum eft, homo eft verus. Quantum vero inz gar anima ferius eft partim. leoninum, partim brutum, os 4 [4o & ptr mnino multiplex nominatur. Concurrente eο ον nim hominevnà cum anima rationali, quando eunte ani- 'ATlOCInamur, nos certé ratiocinamur;propterea sz ad com- quod rationis difcurfus anime funt actiones. smunemredi | À D) intellectum vero quomodo nos habez guniur men mus? Intelle&um diconon habitum quendam, M quem ab intelle&u habeat anima , fed intellePu d &um ipfum. forté & hunc fuper nos habemus. piunt s alios Habemus autem aut communem,aut proprium. (bi proprios fortà 8&: communem omnium atque proprium.

mieletins: comunem quidem quoniam impartibilis & vnus inde reper 9aa[. PLOTINI ENNEAD. LL

homo appetens, erit & alio modo appetens e- A. αὔθρωπο

6 ὁ ο ιλυμῶν' ἔτι Ὁ ἄλλως, κ τὸ 2} 2 Y D M 8 ον Gm x puerum μι M8y Ó e Une mu Ἡ οπιλυµέας,επακολουθήσἡ 3 τὸ θοπδυμητικὸν; ἄλλω πῶς ὅλως ἐπελύμησεν ὁ αὔθρωπος, μὴ T dzn9v uz meo X£XIVEHEVOUS à» d GpEd τὸ ιλυμη ικονιἀλλα S σώμετος μη Φεότερον ὑτωσὶ ελ]ωτεδέντος., πόθεν ap£e)s ΑΛλ΄ ίσως βέλπιον εἰπσέν κα όλο τῷ παρB εἴναι τος διωάμεις , πο ἐχοντω εἶνως, το Cep 2ουώτα κωτ αὐτως, αὐτὸς 3) ὠκινήτους εἶνας, χωρηγούσιις τὸ οιώωδο] τοῖς ἔχουσι. ἀλλ & T0072 &41,712/ 0VTOG T1 Cos, πι αἰτίων du τῷ σωωαμιέβοπερῳ Ἔσωω, οὐώγκη ἅπαικη 6o Ἴναμ τῶν πω) ὧν καὶ τῶν ο)εργειῶν τοῦ ἔχοντος ὄντων. ἀλλ εἴ τουτο, κε) τὸ 7; ὅλως E τῆς pv Xe me. S auneutucposips equus qo g curae C Φοτερε do, dijs Nlvyate $eo ng) ss dudas pus 9n Q0 1010 οὐχ tL oO 0 T9 , DG TO. ἔγον τω) due. &2N 2 cic)nae dià σώμα” τος κίνήσις 3025, εἰς ψνυχήν vA as ήνυ 37 S. eic qot muss qi θτωώμεως τῆς αἱοθηπκης παράσης,τω τούτέω παρέίναι vr o d oe qots qi 2403107); 7 vuU ae Deep cy; a a1 dwuiaµιςµη κινήσετω, Grac eT Ti -σωωαμεβόπερον, D μὴ σωαριθμαµένης ψυχής; μὴὃ τῆς ψνυχικφ Φιωάμεως,ἡ τὸ σιωαιμιέρότερον. XE'ZTAI ψυχῆς τῷ παρεῖνεκ,νχ, αὐτὴν) (ουσ τῆς τοιαύτης, εἲς τὸ σωυαµφότερον, 3 εἰς Οοέτερον, ἄλλα ποιζσω ἐν t σώματος qeiqeu.x aua Ayo οἷον Φωτὸς ᾧ παρ᾽ a£ 31 d cOygoc, T δ ζώς φύσιν ἕτερόν 4,27 eic ab ὥσμκο) τὸ ἄλλα ὅσοι ὧν πώ η, εἴρηται. ἀλλὣ «Ἑ πῶς ἡμεῖς αἰοθωνόμεθα, ἡ ὅτι σἴκι ἀπηλλά2ήµεν ποὺ ποιώτε (κ, καὶ εἰ ἄλλα ἡμῶν Ἱεμιώπερα εἷς πὲω ὅλδω αὐθρώπὸ ἠσία», ἐκ πολλῶν σωρ,πώρεςα. πὲω) 3) τῆο ψυχής δ αἰθ) οὐ εδ διύαμιν,ξ τῶν αἰα)ητῶν εἶναι δεῖ. τῶν ἃ 2v aS ea cU 4 oxtG £24 ope aov τῷ (a C2 τύπων, αὐτιAxio day MR2NCY. νοητο 93 Χείση ταξζᾳ, ὡς viu eoo oy iu ἔζω, εδωλον εἶναι τού E "zc. Óxetp o ? ἄληβεσεραν τή gio, Sams, et^ day * μόνον Aue ὡς εἶναι λεωβίω», ὃστὸ αὴ τώτων τῶν εἰ ων,ἀφ ὧν Lv δέχεται μόνην TTS (oy ἡφεμιονίου,ιώνοιαι ο} xg) ο όξαι xà νοήσἁς, οὖθου δὴ] ἡμεις μάλισοῦ. τοὸ ) «ὸ τούτων, ἡμέτερα. ἡμεῖς δ và eura Sy, etia) ἐφεσηκότες τῷ ζώω. κωλύσφ ἃ ἀσὲν τὸ σύμπαν ζωον λεγει,μικτὸν μεν το κώτω,τὸ G 3 cis cC Dey, ὁ αν ρωπος ὁ ὀληθὴς eyed áy. £^ xeiye, ?) và λεοντὠςεορὸ τὸ ποικ/λον ὅλως 9η. θΧον.σωσῥόµη 9» ὄντος τῷ ὠορώπου τῇ λοφ.κ ψυχῄ,δίαν λογιζμεθα,ἡμεῖς λογιζόμεδα, τῶ τους AopAT A SG ΠΡ Ο'Σ Ἠ τὸν νῶν, πῶς; νῶν Ἀ λέγω, χ ἣν 3 Nri εχει εξιν σον τῶν ο τῷ να, ἀλλ αὐτὸν τον ναν. ή ἔχομεν κοῇ τῶτον, Voarép aa

« ^ e. 23 ^ — »y» ^ N / ANT. N en 3 A Ἰμων. εχόµεν Ὁ Ἰ X94VOY ; 1] ἴδιον, ἡ Xgd χθινον πάντων, Kgj icYoy xoiyày μὲν, 0 αμέρισος, X4] cie»

"gd

* ise

* ids

Xlroyam

xa2* dàd« «A . idu

υχης εἶναι οεογήµατα. " τὸ