Архив УНС — Листови странака

pljačkanje narcda kolonijalnih i zavisnih zemalja, opravdavamo vojne blokove koje su stvorili imperijalisti u zemljama Istoka itd. Ili kad drugi istoričar, I. M. Lemin, iznosi da mi kao revizionisti negiramo mogućnost miroljubive koegzistencije država s različitim socijalno-ekonomskim sistemima. Ili kad filolog I. G. Nepokojeva. gdvoreći o revizionizmu u istoriji književnosti, razotkriva „njegovu tendencioznost i antinarodnu političku usmerenost" i kaže da revizionisti smatraju ~da se svaki narod kulturno razvija sam za sebe i dokazuju beskorisnost sistematskih veza i odnosa". S druge strane, Nepokojeva tvrdi da ti revizionisti „propagiraju ideje kosmopolitske, po svojoj suštini imperijalističke, nadnacionalne književnosti", pa zaključuje da se ~u relativno nevelikoj oblasti istorisko-književnih istraživanja međunarodnih književnih odnosa može videti da revizionizam kao buržoaska, po svojoj klasnoj suštini antidemokratska pojava, u savremenoj političkoj i ideološkoj borbi ide ruku pod ruku s najreakcionarnijim pravcima buržoaske sociologije" itd. Kakvo unižavanje nauke, čovekovog razuma i čovekovog dostojanstva, da bi se postigli ciljevi jedne neodržive politike! Šta tu može dobiti socijalizam? Velike su promene i brzi su procesi društvenog razvitka u savremenom svetu. Koliko je novih pojava koje treba objasniti i koliko problema socijalističkog razvitka koje treba rešavati. Nagomilala su se ogromna iskustva u borbama radnih Ijudi i u dosadašnjem razvitku socijalizma, koja su јоз nedovoljno obrađena i uopštena. Marksističke društvene nauke morale bi u tom pogledu dati svoj neophodni doprinos. Ono što se u sadašnjoj kampanji naziva ~revizionizmom“ u velikoj je meri forma otpora koji se razvija u radničkom pokretu i u socijalističkim zemljama, politici koju je prevazišao razvitak u tim zemljama i u svetu, zastarelim shemama i dogmama koje dolaze u sukob sa životom i društvenim razvitkom. Ono je i izraz protivurečnosti i suprotnosti koje nastaju u socijalističkim zemljama, u odnosima između socijalističkih zemalja i u radničkom pokretu u svetu. Te protivurečnosti i suprotnosti došle su do izražaja u Poznanju, Budimpešti, u napadu na Jugoslaviju i u sadašnjem stanju u nekim komunističkim partijama. Umesto da se socijalističkim društvenim naukama pruži mogučnost da sabiraju i naučno analiziraju činjenice i pojave i slobodnim naučno-istraživačkim radom dolaze do objektivne istine 1 tako pomažu da se savladaju protivrečnosti i otstrane suprotnosti, one se degradiraju i unižavaju uprezanjem i u ovakvu kampanju da bi joj se dala prividna naučna osnova. Zar to ne dokazuje još jednom da se društvene nauke dovode u ulogu da objašnjavaju i opravdavaju prakticističku politiku rukovodstva i njegovog državnog' i partiskog aparata.

110

SOCIJALIZAM