Бранич

стр . 470.

б р а н ii ч

број 5 и 6.

т. ј. трећа лица, била лишена овог моћног средства, које би им можда било иотребно за осигурање наплате њихових примања. Виделн смо на другом месту да кад се одлагање примењује на новчану казну, да се, ириродно суспендује и принудна наплата исте затвором. Но у погледу на друге новчане осуде то не важи. У овом ће се случају судови побринути, да у место наредбе о принудној наплати путем затвора, за сву суму, одреде део који долази на новчану казну, да би се знало у којој ће се мери моћи применити установа принудне наплате путем затвора, за иаплату парничних трошкова и накнаде штете. Овакво је решење овог питања, које изгледа противно опште допуштеним начелима, нужна последица мешовите ситуације, у којој се налази у овом случају повлашћеник одлагања у односу према наплати путем апшења. § 3. — Кривична судска књига. 202. — Условна се осуда уписује у билетен Л« 1 као обична осуда, али се у истом мора споменути да је одобрено одлагање (чл. 4.) Овај се билетен увршћује у кривичну судску књигу и са истом напоменом преписује у све билетене № 2. који се издају властима и појединцима. III. Одељак Период ооуотаве, Карактер одлагава. § 1. — Период обуставе. I. Његово трајаље. 203. — Пернод обуставе има утврђено трајање од иет година. Рок се рачуна од дана то јест од датума до датума , а не од сахата. Дан који служи као почетак рачуна се 'СНез а цио:. Најзад последњп дан рока треба да протече цео, па да се период пробе сматра као свршен. У овоме погледу важе у опште усвојена правила о рачунању застарелости казне. Аналогија ситуација тражп природно да се усвоје ова правила и у овом питању. Пошто отпочне рок одлагања, он тече без икаквог прекида и суспендовања. Тај се рок не суспендује ни за време издржавања затвора, који може имати да издржи условно осуђени, ма да је ово лишење слободе Фактичка препрека даљој нроби осуђеног, на коју се ставља осуђени за време трајања периода одлагања. Оно се не суспендује ни тиме ако би се осуђени бавио на страни, ма да бп то било, у осталом, аравна иреирека, пошто се на нове поврате изван Француске не примењује прва осуда.