Бранич

ђрој 7

»БРАНИЧ'

Страна 375

дећи да је по овоме предмету избио сукоб о надлежности између Кумановског првостепеног суда и Министарства Грађевина и да је првостепени суд одбио од себе надлежност за расматрање решења начелства среза Жеглиговског Бр, 33337 по коме су изабрани вештаци-процениоци извршили процену експрописаног имања, налазећи да је он по § 28. Закона о експропријацији надлежан да по жалби заинтересованих расматра само решења Министра Грађевина, која ова.ј доноси у смислу § 26. у вези §§ 24. и 25. поменутог закона што овде није случај, — док Министарство Грађевина сго.ји на гледишту, да је у овом случају за расматрање ожалбеног решења надлежан суд у смислу § 28. истог закона. Зато је молило да Касациони Суд реши овај сукоб надлежности. Касациони Суд по расмотрењу акта овога предмега у смислу § 8. Закона о своме устројству нашао је: По закону о експропријацији приликом принудног одузимања приватних добара, прави се разлика, да ли се експропријација врши за потребе регулисања главних саобраћајних путева, регулисања река и т. д. или се она врши за друге државне, окружне, среске и општинске потребе, као што су, поред осталог, за подизање касарне и друге војне потребе. Први случај предвиђен је у тачки 1. § 3. Закона о експропријацији а други у тач. 2 § 2. истог закона. Ако се експропријација врши по тач. 1. § 3. Закона о експропријацији, онда по § 13. истог закона процену експроприсаног приватног добра, ако по закону има места, врше пет проценилаца, које одређује сама полицијска власт а ако се експропријација врши за потребе из тач. 2. § 3. поменутог закона, онда по § 16. истог закона, процену врше пег вештака, од којих двојицу бира полицијска власт а двојицу сопственик експроприсаног добра а они пак бирају петог вештака. На решење оцењивачке комисије о вршеној процени експроприсаних добара за по-требе из тач. 1. § 3. закона о експропријацији има места жалби Министру Грађевина по § 22. истог закона противу процене вештака кад се добро експроприше за потребе из тач. 2. § 3. поменутог закона у вези § 16. истог закона има места жалби надлежном суду према § 28. закона о експропријацији. Касациони Суд налази да се ово разликовање надлежности за расматрање по проценама има чинити с обзиром на то, што се вештаци за процну експроприсаних добара за потребе из тач. 2 § 3. закона о експропријацији бирају и процену врше према § 16 истог закона онако исто, као што се процена врши по прописима грађанског судског поступка у редовним парницама — § 18. закона о експропријацији, те је и природно да избор ових вештака, као и њихов рад подлежи оцени судској аналого начелима оцене вештачког мишље-