Браство

што си налик вулкан —— гори....

те пламеним својим махом — | М ба ужавом и са страхом — | плаши друге око себе.... у |

Још помамном дрхтавицом вреле лаве сијавицом —

и вањштином свога зора... муком скрива што се куха што је дави... што је гуши.... у шупљини гар-трбуха !

Ал ми реци како бјеше да л ви и онда рекла: „стој!“ кад на шанац тврди, јаки, било с ноћи, било в дана,

(рб лијаше крв витешку....

у опкопу Србобрана:

кад ломљаше крила своја

по сред смрти... по сред боја.... заклањајућ од олова

плећа твоја!

Не! Тада си мазила их ко синове.... Ко јунаке... поклањала бабље бритке п хатове четвртаке; нарекла им Војеводу да над њима господари... ва госпоством — од три дана... па их опет осамађри!.....