Вукова преписка. Књ. 7

6т0 кн, михлило ОБРЕНОВИЋ (И ЊЕГОВ СЕКРЕТАР)

тока Оврзигаће (који дијели нахију Барску пи наш језик од Арбанаса Скадарскијех) к западу до Сења, потом у свој Хрватској граници пи у Славонији до Вуковара, па најпослијеу Барањи од Драве до Сексарда.

Кад би ја био мјесто Г. Мондена пли Г. Илије Гарашанина ја ни ријеч „отечество“ не бих узео на свој одговор него бих сазвао више људи на вијеће о томе па како би се нашло за најбоље. Отачаство не само што би било према Српскоме језику правилније (а по својству језика нашега управо би требало казати отачанство, као н. п. свједочанство и божанство) него у Црној гори налази сену ппеменијем свједочанствима (као н.п. у дипломи владике Саве губернатору Радоњићу) а п у народноме говорфу и данас може се чути; отачбина чини ми се да сам читао пи у некаквоме акту Ваше Овјетлости (у првој прокламацији'); Штросмајер под својијем ликом има домовина. Ја признајем да је ту врло тешко изабрати и примити оно што је најбоље, само не треба заборавити да се овакове ствари не граде нити само за данашње вријеме него за све Србе (без разлике вјеровакона) и за напредак или будућност.

Ако Ваша Свјетлост одобрите ову моју препокорну родољубиву напомену онда ваља отуда одмах да се пише Кнежевићу да мјесто за веру напише за вбру; ако ли му се ништа не пише онда је знак да се ова моја напомена не одобрава него Кнежевић да ради као што му је отуд већ писано.

У Бечу 26. Декем. 862.

Ваше Свјетлости препокорни слуга В. С. К.

|Препне у арх. 6. БК. Академије бр. 47971

59. Лобезни Г. Вуче, У Београду 9/21. Феб. 1568

Мол жена налази се у Лондону, гди ће се, на сваки начин, дуже времена бавити; а при повратку неће, на никон