Гледишта

la birokratija. Ove funkcije samoupravljanja naglašavamo zbog toga što uglavnom zamenjujemo egzistenciju samoupravnih organa sa njihovim efikasnim delovanjem za redistribuciju društvene moći. Egzistencija samoupravnih organa je samo uslov za njihovo delovanje. SamoupravIjanje kao proces predstav-Ija svakodnevno razbijanje birokratskih struktura. Uprkos brojnim studijama o samoupravljanju, danas nije moguće reći koliko je daleko u tom pravcu otišao proces samoupravljanja. Većina studija i, pre svega, političkih rasprava temelji se na mitologiziranju, koje je jedno ođ osnovnih oruđa birokratije. Naime, baš na pretpostavci da samoupravni organi samim tim što postoje razbijaju birokratske strukture. Takva normativna mitologija, naravno, služi interesima birokratije, jer u tom slučaju niko ne postavlja sebi akcioni program koji bi se temeljio na izgrađivanju taktike svakodnevne akcije samoupravnih organa, na odgovorima na pitanja k a k o svakog dana razbijati birokratske klike, a ne zadržavati se samo na bledom utvrđivaju d a se treba boriti protiv birokratije. Drugi procesi deluju ka raspadanju birokratskog sistema u današnjim prilikama ... To su pre svega: Borba za takvu redistribuciju nacionalnog dohotka koja razvija sve elemente ekonomike i društva i optimalnu kombinaciju njihovih elemenata. Procesi, svesni ili sponta ni, koji vode ravnopravnijim mogućnostima za mlade Ijude, koji koče ili ukidaju obnavIjanje postojećih strata i omogućavaju pojedincima i grupama, kao i njihovoj drugoj generaciji na nižim stepenicama stratifikacijskih lestvica uspon na viši stepen. Ukratko, procesi koji übrzavaju društvenu mobilnost. Bitan takav proces jeste realizacija jednakih mogućnosti školovanja za sve socijalne strate, to jest stvaranje uslova u kojima bi osnovni selek-

cioni faktor za dalje školovanje bila sposobnost, a ne socijalni status i prihod porodice, kao i pokrajina gde se ko rodio. Procesi koji uklanjanju hijerarhijsko ustrojavanje institucija, kako u proizvodnji tako i u teritorijalnim jedinicama, procesi koji hijerarhijske veze zamenjuju međusobnom saradnjom, horizontalnim organizacionim shemama, savezom na osnovu utvrđivanja zajedničkih interesa, a ne savezom gde predstavnici viših jedinica, odvojeni od svojih subjekata, ograničavaju akci ju sličnih predstavnika nižih jedinica ..."

SOCIJALIZAM br. 12/1967.

VELJKO VLAHOVIĆ: Tito revolucionar novoga vremena; MILADIN VUJOSEVIC: Privredna reforma i društvene delatnosti; STANE DOLANC: Demokratski centralizam u teoriji i praksi Saveza komunista; ŽIVOJIN RAKOCEVIC: Devcilvacija funte i „dolarski problem”; DK4GINJA ARSIC; Privredne reforme u socijalističkim zemljama; Politički program nacionalnog fronta oslobođenja Južnog Vijetnama; Radnička klasa između demokratije i tehnokratije (intervju sa SERŽOM MALEOM); RADOMIR MILIC: Funkcija i položaj banaka u sistemu socijalističke robne privrede. VELJKO VLAHOVIC; Tito revolucionar novoga vremena. „0 Titu su napisani tomovi, pisaće se novi tomovi, ali sve što je napisano ostaće nedorečeno, ne samo zbog toga što je riječima teško reći sve ono što bi valjalo reći, već, prije svega, zbog toga što govoriti o Titu znači govoriti o tri najbumije decenije istorije naših naroda, o takvoj lančanoj reakciji zbivanja čiju je raznovrsnost, dinamizam, stvaralačko bogatstvo izazvala revolucija na čijem je čelu stajala partija kojom je ru-

342