Гледишта

u svakom demokratskom društvu su samo instrumenti građana kroz koje se ostvaruje racionalizacija političkog procesa uključujući i politički uticaj građana na odnosne institucije. Istini za volju bezuslovno valja istaći da je 100 godina socijalizma veoma malo doprinelo ostvarivanju prave revolucije na planu neposredne političke participacije građanina. Institucije u kojima se ostvaruje neposredno odlučivanje in stricto su veoma malobrojne, a još je manji obim i značaj poslova kojima se ove institucije bave. Najdublji prodor u ovom smislu napravljen je u sistemu radničkog samoupravIjanja u Jugoslaviji, gde u manjim radnim kolektivima i u ekonomskim jedinicama radnici neposredno odlučuju o značajnim stvarima (raspodeli viška proizvoda, npr.). Naravno, uzroke ovakvoj negativnoj slici ne treba tražiti samo u iskrivljavanju ideje o socijalističkom društvu, u tzv. negativnoj usmerenosti subjektivnih snaga, nego u objektivnoj složenosti društvene organizacije. Visok stepen povezanosti između radnih kolektiva, užih i širih lokaliteta i regiona, te najširih društvenih zajednica, što se zasniva na veoma raščlanjenoj podeli rada i modemoj tehnici i tehnologiji, su faktori koji onemogućavaju toliko radikalno kretanje ka decentralizaciji da je to moglo postati realnom pretpostavkom integralne neposredne participacije. Ali je sasvim sigumo da i ovakva podela rada, tehnika i tehnologija i na njima zasnovana sveopšta povezanost i međuzavisnost u dmštvu omogućavaju mnogo veći stepen i neposredne političke participacije. Odnos subjektivnih snaga i koncepcija socijalizma imali su, svakako, permanentan negativan uticaj na ostvarenje ciljeva i mogućnosti revolucije na svim tačkama. Snaga ovog uticaja može se videti iz odno sa subjektivnih faktora revolucije prema ulozi građanina u konstituisanju i delovanju predstavničkih i dmgih političkih institucija na višem nivou organizacije. 111 Recimo da su mnogobrojni razlozi objektivne prirode doprineli formiraniu još većeg broia instituciia za posredovanje između građanina i političkih odluka za koje je u jednom društvu zasnovanom na revoluciji sam on odgovoran. U razvijenom političkom društvu ove institucije se rasprostranjuju od radnih preko manjih društvenoteritorijalnih, zatim preko nacio nalnih, saveznih, sve do međunarodne socijalističke zajednice. Minimalna je potreba da se pokaže koliko mnogo i koliko važnih odluka se donosi u institucijama ovih zajednica. One su u suštini sudbinske

551

DEMOKRATSKA TRADICIJA I SKUPSTINSKI SISTEM