Гледишта

jeste osnova veze između političkog ponašanja građanina-predstavnika (onoga koji je postao predstavnik) i realnog interesa građanina-birača. Realno osećanje da je građanin-birač imao odlučnu ulogu u izboru građanina-predstavnika je ona pretpostavka iz koje se svakodnevno rađa komunikacija između jednog i drugog, na čemu se konstituiše političko ponašanje predstavnika u procesu donošenja odluka. Razume se da građanin-predstavnik nije i ne može biti mehanički interpretator realnog interesa građanina -birača. Uostalom, on to ne bi ni mogao da bude kada bi i hteo i kada bi i imao takvu obavezu, jer realni interesi građana-birača nisu uvek jednosmemi. Građani-birači ne predstavljaju jednu nehomogenu grapu koja je komponirana od mnoštva drugih manjih formalnih ili neformalnih grapa, čiji je interes često suprotstavljen jedan dragome. U pozitivnoj dijalektici odnosa ovakvih interesa ostvaraje se svakodnevni i istorijski progres, a političko ponašanje predstavnika u institucijama odlučivanja biće adekvatno jednoj sintetičkoj volji svih birača, ukoliko je u skladu sa ovakvom pozitivnom dijalektikom. Ponašanje ovoga predstavnika u datom smislu zavisi i od njegove sposobnosti sinteze različitih interesa koji dolaze do izražaja u njegovom dodiru sa građaninom-biračem. Politički odnos izbora ima i taj zadatak da omogući da u institucije političkog posredovanja uđu adekvatne ličnosti. Element odgovomosti predstavnika, koja se zasniva na slobodi kretanja izborne volje građana, kao i element ličnih sposobnosti predstavnika, koje su od značaja za adekvatnost njegovog političkog nonašanja, a koje su stimulisane integritetom biračkog prava građanina, jesu dva elementa na kojima počiva demokratska zgrada političkog sistema socijalizma. Čvrstina ove zgrade biće utoliko veća ukoliko su nieni temelii odgovornost i sposobnost predstavnika dublji i širi. Kako, međutim, stoji u ovom pogledu u savremenim političkim sistemima socijalizma? Nekoliko pozitivnih elemenata svakako čine osnovu izbome demokratije u ovim sistemima. Među njima se sigurno ističu opšte pravo glasa, tajno glasanje, neposredni izbori u najvećem broju slučajeva i u većini ovih sistema. Razume se, ovo nisu izbomi principi specifični i svojstveni samo socijalističkim izbornim sistemima. Njih poznaje i shvata razvijenija građanska demokratija. Ali se time, svakako, ne umanjuje njihova pozitivnost, kao i značaj za dalje konstituisanje izborne deraokratije kao jedne od osnova integralne demokratije u političkom sistemu socijalizma. Naprotiv, jedna odgovarajuća integracija ovih principa u izborni sistem može biti zna-

553

DEMOKRATSKA TRADICIJA I SKUPSTINSK3 SISTEM