Дело

380 Д Е Д 0

У окове спутај ледне све што оста тог живота. Обори га да се никад — никад више дићи неће ; Пред светилом нових дана нек нестане тих страхота, Чист и свет’о нови живот нек оживи у пролеће. Ах, подуни, па отреси пржавштину где је има ! Дах слободе нек запоји потиштеие, слабе свуде. Гони таму... Нека сунце бол>их дана сине свима.... Дувај, ветре... дижн мртве и заспале, нек се буде !... 15.—11 — 96. год. рт. ЈА. јЛуковиж I