Дело

•> ФI' АII) А IIА .1А Ц КII (14.) јуна 1798. — 14. (26.) мајл 1876. 0 стогодишњици његова дана рођења Чешки родол.уби нису могли ни замислити, пре сто годнна. па ни нре по века, како ће се њихов народ, оиијен бенђелуцнма назадњачко-мрачњачке, шпанско-језуитске реакције аустриске, пробудити из тога тешкога сна н затражити своја п)>ава. Н>има је онда ноглавито стало било да не пусте да се утре траг од народа њихова, да бар чешко племе сачува евоју словенску индивидуалност у мору туђннскоме, — само су претерани иатриоти и идеалисти могли сањати о политичкој н културној самосталности свога народа. Данас се све то променило: не само сањати, не само говорити, но п радити о народном добру, о његовој бољој будућности данас је слободно на обалама Влтаве и Мораве, у подножју ПГумаве, Крконоша и Татра. Као што су у нас Карађорђе, Синђелић, Рајић, Вел.ко, Доснтије и Вук из пепела створили ово гнездо наше, у коме би — да је среће! — ца]>овала слобода, срећа н напредак, тако су п Чесима сав овај културни и национални полет н напредак омогућили и створили многи и многи ])адници, чија ће имена светлети на чешком н словенском небу сјајношћу звезда нрве величине. II човек, чији стогодишњи дан рођења би прославл.ен широм земал.а чешке кра.љевине, иочетком овога месеца, снада мећу оне, који су, задахнути л.убавл.у ка свом роду и отаџбнни, цео живот њима посветили. Право је, да о овом човеку од дела „Дело~ пронесе глас широм сриских земал.а, не