Животь и приключенія Димитріа Обрадовича, нареченога у калућерству Досіөеа. Часть 1

?ай, ласу сви калу^ери просяци! Доброси учинїо *цоси напомєнуо Светогорце! шо'суши найвеііе Арамїе свеша, неки одь ни, имаду по чегпрдесешь и повише кеса, пакь све иду ше просе на намасширь, а свое новце (кое се несраме зваши свое) не даду у намасширь него на интересъ , даимсе плоде. Осшаре и огрбаве просеЪі, ни ти имь з кадь могу_ &е од прошнЪ одустати: Намою грешну душу као Дасу нась од бога узели под Аренду, глобе и деру звилаеть ни кривъ ни дужанЪ, пакь да веле? Туркомъ даемо! Пропали и ви и турци богъ дао и сви свеци! И колено вамсе затрло! Нась з богь избав'іо турака; а калуКери нась лепо наочигледце подъ люшимь турскимъ Арачемь држе, и недаду одануши! Едвасе едань смешне сь врата .аль ешо> ти двоица шрче да узяшу! Богь и знао од куда изничу и произлазе, валя дасе и они зарь негде плоде! Лете едань за другимъ као Гаврани пакь све изшражую гдие ко умрьо, ни на ономъ свету душа човекова одни смиромь неможе осшати; валя да одни Пасапорашь узме ако мисли предъ Бога изиї.и; пакь дасе о^е едань некаби и то, но нїе доста ня стотива. Кажу за некаква мишарства, по воздуху, три велика а тридесеть мала; дае и ня шолико млотоби и било, аль опешь бисе ко надао да^.есе кадь годъ курталисаши; но нима нейма на края ни конца. Парусїе саландари, проскомиДїе, Е и дру-