Наша књижевност

Чри песме 5 : - 143

Има ли на свету игде реке дуже од људске мисли са сетним обаламар

Има ли плугова што од ње дубље плужерг Има ли воћке што се као она

под родом слама»

Има ли игде дубљег ковитлаца,

него што у људском срцу отворе се кад старост стане котве у њ да бацаг Да ли игде теже него у туђини,

Буче, мре се»

Има ли игде блажега одјека.

него на смирају мартовскога дана

јагањаца изгубљена блекар

Има ли, Буче, што на свету слађе

од детињства тршићских крај Дрине чобанаг 7

ИСТО ТО, САМО МАЛО ДРУКЧИЈЕ

Ишао путник, ишао, ишао,

чи наједном ће крај неког стати вира. Је ли то на тужнокосу врбу наишао, или талас однекуд јецање спирар

То девојка седи у хладу иве,

кроз тужбалицу помиње мила брата, копа себи од јада очи сиве,

и за расплетене се косе хвата.

Зађи тад путник на шумску путању, кад тамо све звони од одјека.

Да ли то ветар пева у грању,

или се у камену ломи рекар

То човек иде, пева из гласа

и племенитости Страхинић Бана, одазива му се чета чобана босоногих што стадо напаса.