Отаџбина

126

НАРОД И НАПРКДЊАЦИ

Тако су напредшаци .лросланрли дрво својо крсао име у новој религији. Оии су пливали у радости што су имали онако љуту и јуначну авангарду, која им је у борби с либералима победу и одржала. Али , као што смо већ иоменули, напредњаци су ,јогн нре рођегва осуђени на нроклество. Авангарда озлојеђена што за толиио јунаштво не добија никакве награде, никаквог стварног одличија, — окреће своје убојито оружје нротнв „главне труие" напредњачке, и отночиње борбу на смрт и на живот ! Није ли, дакле, то нраво проклество, права нечувена несрећа, кад авангарда окоми •оружје на саме оне, за које је до јуче своју крв нроливала?! Наиредњаци су у томе доиста најнесрећнија партија на свету, и та их је несрећа свуда на сваком кораку п сретала и етизала. Но ипак та голема несрећа као да је у почетку са.чо челичила нанредњаке. Као мајсгори од заната они су с прва нашли неколике сорте „нова барута" с којим су по изгледу врло вешто пуцали на своје противнике. Или боље, напредњаци су се при ирвом радикалском наиаду ночели доста вешто утврђивати, и иодизати око својих позиција таке бедеме, за које су њихови техничари реклп да су непробојни. „Судској независности" намењено је било да буде тврђава првога реда, непробојни бедем, који су напредњаци подигли — какр они веле — за нарвдну одбрану. По свршетку тога утврђења, иапредњаци, на том големом уснеху самн себи честитају, јер „тешко је заиста бнло дочекати време да наиђе така влада, која ће изнети нредлог да себе стесни, ограничи, да себе веже." *) На исто : месту наиредњаци нам говоре даље, нп више ни мање, но језиком социјалистичким! Ту нам они веле, како ће судска иезависност затворити власницима врата од олтара, у коме ће судија српски мпрно и безбрижно нравду да изриче, јер „ иравда се сиреми да седне на место иеиравде Дакле напредњаци су били тако добри да једнпм чином својим иротерају иеправду из Србије

*) 17. бр. Видела од 1881 год