Речник српскога и немачкога језика, стр. 418

n, (вједи), треће писме српске азбуке, dritter Buchſtabe des ſerbiſchen Alphabets; 6pojHa BpeAHocr, 9aDImettb = 2.

BA, in; Ba име оца и сина и светога духа,

im Namen Gott des Vaters uſw.

na6, m. Loden; —an, Ia, m. Чофродег —ити, им, у. i. loden; —ee, wa, n. Soden.

ваведеније, ja, n. Mariä Reinigung.

BABCKE, adv. ewig, immer.

ваверити, им, “. pf. anvertraven.

вавест, и, f. Begriff.

вавољак, ка, па. Brodfügel<hen zwiſhen Fingern.

вавољити, им, у. i. Drehen eines Kügel<hens zwiſchen Fingern.

Bar, m. бебе; —а, У. Фенфб —ан, m. höle zerue Schüſſel; preßburger Meben; —apuna, +. Waggeld. [Geleiſe.

Bar-am, m. Geleiſe; —amxBs, a, 0, adj voll

вагнути, Hex, Y. pf. wiegen; abwägen.

paroB, m. 9(rt Wiegenmeſſer; fig. Dumm, Lölpel. вагроб, аду, ту му је и Barpoó, da ift er zu Grunde gegangen.

Baa, f. Termin, beſtimmte Zeit; Alpdrüdcen.

BAAHUBEK, In. ſ<were Arbeit. :

вадидно, на, п. УВорепуеђех (У Шете).

вадизрно, на, п. Уидеђеђег.

вадити, дим, Y. i. herausziehen.

вадити, AUM, Y. i. bedächtig gehen.

вадичеп, m. Rortzieher,

вађевина, +. Зохјфив.

вађење, wa, n. Herausnehmen.

BáŸee, wa, n, bedächtiges Gehen.

важан, Ha, 0, adj. widtig.

важити, жим, V. i. wiegen, gelten.

BAXYOCT, 1, f. Wichtigkeit, Geltung, Auctorität.

BA314a, adv. immer; —r, adv. den ganzen Zag; —нак, ка, m. der ganze Tag; —mBy, à, €, adj. immerwährend.

BAa3AYXx, m. Luft; —oxép, m, Aerometer.

ваздушан, на, о, ad). Yuſt=.

вазмен, а, 0, 24). Зете; — а сведба, +. 52 Бег lamm; —au, 11a, m. —и понедељник, ш. У) ſtermontag. [ fahrt.

BASHECE-HNJC, ja, — ha, e, n. Chriſti Himmel-

BAaucTHEYy, ady. wirfli<, fürwahr.

Baj ! 106. 1065 !

вајан, на, 0, 20). [eidig.

вајање, wa, n. Steinhauen.

Bajap, m. Bildhauer.

вајати, јам, V. i. in Stein hauen.

Bajar, —uHh , m. Kammer, Kämmerchen ; CKH, A, 0, adj. zur Kammer gehörig.

вајда, f. Nuten, Vortheil.

вајдисати, ишем, у. i. nübßen, Vortheil ziehen; —ce, у. 1, т. Vortheil ziehen.

вајдица, f. Kapital.

BajKaJa, ady. ſ<on längſt.

вајкање, EA, N. Entſchuldigen, Bereueu.

вајкати се, кам се, у. 3. т. fi entſchuldigen, bereuen,

Bajme, intj. weh !

вакља, f. Fadel, Kienſpan.

вакуп, m. Аифелдих.

вал, m. Welle, Воде; Фет.

вала, intj. bei Gott!

валаке, È. pl. Werkzeug, um die Füße zuſammenzuwinden bei der Baſtonade.

BAJATATE , TAM , у. 2. i. ſharf reden ; tüchtig zugreifen beim Eſſen.

валинка, +. Fehler, Mangel.

валити, лим, у. п. р. јеђеп.

валов, ш. Ффрејиа од. [ſ<wankend.

валовит, 2, 0, adj. welſenrei<; Hirmijd),

валовље, æ%A, n. Felſen.

валут, п. —ица, +. F(einer, tunber Stein.

Baz, m. Walze, Aderwalze, Zylinder.

ваља, f. Zündlo<h an der Flinte, Kanone.

BABAaK, KA, Im. ungebrannter Ziegel; V. BAB.

ваљалац, љаоца, ш. рођурћуа Рао (Zool.).

ваља-лица, —оница, f. Walfmüßle.

BAZAL, a, 0, adj. wader, tüdtig. -

ваљанице, f. pl. Holz, das vom Berge Devabz gewälzt wird.

ваљаност, и, f. Tüchtigkeit, Werth, Geltung.

ваљање, ња, п. Уба еп, Унерегретеп.

ваљарица, f. Walfmüßle.

BABA-CT, A, 0, —TAH, HA, 0, adj. waer, tiütig.

ваљати, %aM , YV. a. i. wälzen ; niederreißen, зе Ореп; — младицу, 208у abſenken, abbiegen (einen Zweig); — cykuo, walken; ce, ſi< wälzen.

ваљати, љам, у. п. 3. werth ſein, gelten, gut јели; у. impers. vonnöthen ſein, müſſen.

ваљатност, и, f. Jüdhtigkeit, Bravour.

ваље, adv. glei, immer.

ваљ-Каст, —ковит, — коваст, а, 0, 24]. 190] zenförmig, cylindriſh. |

ваљуга, f. Walze. : del.

ваљуш-ак, ка, IN. — KA, f. Kloß, Mehlkloß, Knü-

ваљушкати, ам, У. N. i., V. ваљати.

валшир, ш. Зар; Ва ђетог, Blutſauger.

Ban, adv. draußen, außen, hinaus, heraus; BH 1a, außer wenn; —6Pagau, Ha, O, ad]. HU ehlih, außereheli<h; —xa, adj. draußen; парнички, а, 0, adj. außergeritlih; —nuapHEURE CYA, adeliges Richteramt , Verfahren апјег Фпенјафен ; —подневни, а, 0, 20). außermittäglich.

вандрокаш, ша. Wauderburſche.

ванкош, ш. Доре јел.

ванред-ан, на,о, 24). —но, аду. außerordentlich.

вансеб-ије, ја, п. —ност, и. f. Außerſiſein.

вансредсредалц, на, 0, 24). excentriſ.

ванцага, $, Art, Vv. брадва.

BACKE A, 0, ad). äußerli.

Bana, f. Dunſt.

Bana), m. Geſchrei; Wehklage. ·

вапи-јати, јем, вапити, лим, У. 2. 3. {dpveien ; вапити, пим, V. n. Dlinften, ME иирен.