Речник српскога и немачкога језика, стр. 422

BATA

вигањ, Ba, mm. Schmiede, Eſſe, Feuereſſe ; Art Frauenkleid.

BHroB, m. Roßhaar; —n, m. pl. Roßhaar, о“ gelſ<linge.

вид, m. Sehen, Geſicht, Anſicht, Aus ſicht, Schein, Geſichtsfinn; Sicht; 10C2e BHAA HCIaAaTHA MEHHITA, Na) Sicht zahlbarer Wechſel.

вида, +. Nagel.

видан, на, о, 20). ђе, lit, fihtbar.

видање, ња, п. фецеп.

видар, m. Wundarzt.

BHAAPHEA, f. Heilung8gebühr , Curkoſten.

видарица, f. Heilerin.

видарство, n. Wundarzueikunde.

видати, дам, v. a. ï. heilen.

видац, Ia, m. Augentroſt (Pflanze).

видело, п. 5466: доћи на —, зишт Vorſchein, an's Licht kommen.

видети, дим, у. а. р. & i. ſehen; — ce, Y.T. коме InTo, \heinen, dünten.

BHAHEK, m. Anblid, Schau, Geſicht8kreis. -

nama, f Froſ<h (Schraube am Fiedelbogen).

BHAHOCT, +. Sichtbarkeit. :

видован, на, 0, adj. |id)tDat.

BHAOBa, Tpana, f. 9(uqentrojt, Euphrasia ofi-

cinalis.

видов дан, 15. Juni (St. Veitstag), Tag der Schlacht am Amſelfelde.

E 4, 0, adj. gere, Sonntagsfkind, Glüdsind. BHAOBIAKR, mM. Seher, Hellſeher.

видокруг, шп. H9rizout.

видословље, n. Optik.

видра, f. Fiſchotter, Meerotter.

виђање, ња, п. ојппадез Sehen ; Auſſicht ; Zuſammenkommen.

виђати, ђам, у. a. i. ofi ſehen; Kithenaufſiht führen; — ce, yv. i. т. zuſammenkommen.

виђен, а, о, 29). дејеђел; апдејеђеп , 1961, anſehnlich.

BYXAACT, A, 0, adj. der viel herumgafft.

вижле, ета, п. УЗафее ило.

вижлити, лим, у. 1. штђегдајјеп.

вижлица, + Herumgafferin ; Weibchen vom Wachtelhund.

виза, +. Hauſen.

визир, m. Viſirſtab, Eichſtab ; —nua, +. 815 gebühr; —nuja, m. Eicher.

BUJa, f. Mendicago (Pflanze); Kolik.

BHjaumre, n. Ort, wo die Wölfe heulen.

вијање, ња, n. Winden; Fagen; Heulen.

вијати, јам, у. а. 5. winden ; jagen z heulen ; — се, у. т. fih winden, flattern; jagen einander.

вијење, ha, n. Winden.

вијетати, TAM, V. pf. verſprechen.

вијоглава, +. вијоглав, ш. Wendehals.

вијока, +. Pfropfreis.

вијола, f. Veilchen.

BHJOPHTY Ce, PH Ce, V. impers. i, flattern.

вијугати се , гам се, у. т. i. jid) 18 иде.

BRJyK, m. cime (Siašatt, festuca, ovina.,

BHJYKHYTA, Hex, v. pf. heulen.

вијун, ла. Bartgrundel.

вика, $. Geſchrei; Getreide-Maß von !/, Preßburger Meten.

OO

вирак

викало, BUKAY, m. Schreier, Shreihal8,

викање, ња, n. Sdreien, Rufen. ſten.

викати, вичем, Y. a. i. ſhreien, сијеп, |феј

BHRA, m, Schreier.

викнути, нем, V. A, P., V. BÚEATE.

BBRHyTH, нем, у. N. p. Ha InT0, ſi angewöhnen.

BHEOM, adv. rufend,

вила, f. Vile, Fee, Nymphe.

вила, # р1. (главна пера у крилу), Филд federn. ~

BHAAajer, m. Leute, Land,

BH1ACT, A, 0, adi. gabelförmig.

. вилдиш, та. Elfenbein.

виле, +. pl. Heugabel, Miſtgabel. · вилен, а, о, виленски, а, 0, adj. Feen-; feurig. виленик, ш. Запбетет.

виленица, f. Zauberin, Here.

вилиман, та. еш großer Wirbel.

BANE, 9, 0, adj. der Vila gehörig.

вилина коса, + фафејење.

· вилина метла, f. gebräudliher Spargel.

вилин лук, ш. \chopfblüthiger Musfari, hyacinthus muscari comosus.

BHAHHCRH, A, 0, ad). Vilen-, Feen-.

вилица, f, Rinnlade.

BHAHL, f. pl. dim. Gabel.

виличити, чим, У. i. balftern. [6 ет 5.

вилован, на, о, виловит, а, 0, 29]. feenhaft, zau-

виловњак, па. übermüthiger Menſch ; Zaubever, Hexenmeiſter.

BHAOBCKN, 2, 0, adj. zauberiſ<h, verzaubert.

виљушка, +. виљушке, f. pl. Eßgabel.

BHMe, MeHa, n, Euter.

BHHap, m. Weinhändler,

винарина, f. Weindaz.

винарица, f. Weinſchiff.

BAHAPCTBO, A, n. Weinhandel.

виник, m. Weinberg, wilder Weinberg.

винкодозић, m: Saufaus ; Bacchus.

BHHKOT, m. Weinmoſt.

BHHO, n. Wein; бело —, weißer —; PHO —;

“ ‘rother Wein; pyjuo —, röthliher Wein.

винобер, ш. УЗепшеје.

винобој, ш. винобоја, f. Alfermes, phitolacca decandra.

BHHOB, A, 0, adj. Wein-.

винован, на, 0, 24]. weinrei.

виновник, 10. Шеђебег.

виноград, m Weingarten.

виноград-ар, —ник, 1. УЗуег.

виноградски, A, 0, adj. Weingarten-.

BHHOACA-AlL, Ha, m. Weinbauer; —CTB0, MN. Weinbau.

pHomija, m. Weintrinfer.

BHHOPOJAAB, HA, 0, adj. weinveih, weintragend.

вински, A, 0, adj. Wein-.

винути, нем, у. pf. wedeln ; — сеју. IT. pi. ſi<h ſ{<wingen.

винушина, +. Wein.

винце, m. Weinen.

винцилир, ш., у“. виноградар.

вињата, f. wilder Weinſto>, die Frucht vom wilden Weinſto>e.

BUP, m. Quelle, Tiefe in einem Fluſſe, Strudel, Urſprung.

вирак, ka, m. Alchemilla vulgaris (BflanzŸ.