Речник српскога и немачкога језика, стр. 424

властит

BAACTAT, A, 0, adj. eigen, eigenthümli<.

властитост, и, f. Eigenſchaft, Eigenthum.

BAaCTOJABAIL, Ia, m. Gewaltgeber.

BAACTOBYÓ-AH, HA, 0, adj. herrſ<ſüdtig ; ност, и, f. Herrſ<ſu<t.

власуља, #. Perrüde ; Gauchhafer; —P, m. Perü>enmacher.

влат, m. & f. Ahre, Halm.

влатак, ка, In. Hälmchen. |

влатати, там, т, п. 3. ст Ahren ſchießen.

влаће, п. coll. Ahren.

влача, 7. Egge; —aze, f. pl. hölzernes Gerüſt zum Ziehen des Pfluges.

BAATECBE, WA, N. Eggen , Krämpeln, Hecheln; Ziehung in der Lotterie.

влачити, чим, у. 3. еддеп, främpeln; hecheln.

влашац, ца, влашик, m. Scalottenlau.

влашићи, m. pl. Siebengeſtirn.

во, вола, m. Ochſe.

Bora, f. Meergras.

вод, m. Zug Soldaten.

вода, Т. УЗајјех, 56, (Епосјјег; пустити воду, Waſſer abſchlagen, harnen.

водан, на, о, ad). gewäſſert.

BOAABE, 6A, N. Herumführen z. B. des Pferdes.

водарина, f. Waſſerſteuer (Bergw.).

водати, AAM, V. a. i. führen; — Ce, V. r. C ким, mit jemand Hand in Hand ſpazieren.

водац, ma, m. Führer.

воден, а, о, adj. Waſſer-, wäſſerig ; —a tezexa, erſte Woche nah Oſtern; —a 60zec7, Waſſerſucht; —x 6x, m. Rohrdommel; —n цвет, та. Шегааз, Eintagsfliege.

воденица, +. Waſſermühle.

воденичан, на, 0, 203. УЗајјести бен“.

воденичар, mm. Miller; —es, a, 0, 24). 6 ега; —ка, f. Müllerin.

воденичиште, п. Ort, wo eine Waſſermühle geſtanden.

водењак, m. Eihaut; saculus amnii (Bot).

водењака, f. Kürbiß um Waſſer darin zu tragen. BOJeCwa1a, f. Art wäſſeriger Birn; Waſſerſucht.

водик, mm. Waſſerſtoff.

водиљка, +. Gängelband.

водир, 1. УЗевдеја у.

водити, ABM, YV. a. i. führen , leiten; — ce, y, 7. i. einander führen; in der Brunſt ſein.

BOAH, BOAHT, m. Führer, Lootſe.

водица, f. Wüſſerhen; Weihwaſſer.

водичар, m. Weihwaſſerträger.

водник, m. BugSführer.

воднити, ним, У. а. 3. wäſſern, bewäſſern. [ze).

водњамча, f. водоводац ца, ша. Отођапеће (ап

водњика, f. Getränk aus Waſſer und Holzäpfeln. водњи-каст, —каз, а, 0, 20). тоб ен.

водњица, f. Pflugdeicſel.

водоваља, f. Waſſerinne, Waſſerabzug.

водовод, Im. Waſſerleitung.

BOAOACA-AH, HA, 0, adj. wvaſſerſheidend ; на пруга, —ница, +. Зајјесјфефе.

вододерина, f. Waſſerrinne.

водоземац, ILA, mM. BOAO3CMHIO, 07a, n. Amfibium,

B0A40jaka, m. Waſſergang.

водоклен, m, Platane.

90

– | војка

водокркт т. водокршће, п. ба8 Feſt der H. 3 Könige, Waſſerweihe.

водолија, шп. УЗајјесттатшт.

водолучје, п. УЗајјетјефење.

водомер, m. SbbrDmeter.

BOAOHHE, m. ЗЗајесоћ.

водоноша, п. Waſſerträger, Waſſerträgerin.

водопад, ш. УЗајјетјаш.

"водопија, m. Waſſertrinker; Wegwart.

водолис, т. Убајјегбејфтефилу; —ац, Ha, m. Waſſerbeſchreiber.

водоплав, IN, Wegwart , cichorium intybus.

водоплаван, на, 0, 24ј. Uberſ<hwemmungen ausgeſeßt.

водопој, па. Tränke.

водопуст, т. Waſſerdur<laß.

BOAO-PABAH, HA, 0, adj. horizontal; —P2B2B, En, f. Niveau, Spiegel; —páBHnna, f. Horizontale; —PaBuocr, и, 5. Horizontalität.

водословље, п. Waſſerkunde.

водотвор, IM. Waſſerwerk.

водоточина, f. Waſſerfurhe, Waſſerkanal.

водурина, +. |d)[ed)teš Waſſer. |

вођ, вођ-а, па. wiibrer; —0B, 8, 0, adj. Fühтег; —евина, f. Führerlohn ; —ee, 4, n, Führen; —nna, f. Streif in der Stri>e-

– те; —ице, 5. рт. Zügel.

вожење, ња, 6. Führen, Fahren (zu Land und zu Waſſer).

вожња, f. Fahrt, Fahren, Fuhre.

B03, m. Wagenvoll, Fuhre, Transport ; —aK, ка, о, ad). ди уеђело, —акање, f. Führen, Fahren ђут ипо ђег; —акати, кам, У. i. —акати се, Y. i 7. hin und her führen, fahren; —aauna, +. Fahrbahn; —2=x, на, 0, adj. Fahr-, Fracht-; —awe, Führen; ap, m. Ruderer, Fährmann, Fuhrmann; — pes, a, 0, adj. Wubrmannš-; —apEHHa, fi Ruderlohn, Fuhrlohn ; —aPerB0 ; N. Fuhrweſen: —arn, 3ax, 7.3. гел; —ати се, У. rx. i. fahren; —an, 14, —a&1, M. Ruderer; Fuhrmann; —uaóa, f: Führen ; —HOHHLA, +. Fuhrfaß ; —Urn, 30, YV. i. führen; rudern; —ити се, у. 1. т. fahren; —HEK, mM. Kärrner.

Boj, m. Schicht in Flechten.

војак, m. Soldat. -

војвода, војевода, 11. 961300, Heerführer, General, Anführer.

војводин, а, 0, 24]. des Wojwoda.

војводиница, + Die Gemahlin des Wojwoda.

војводити, дим, У. а. 1. zum Wojwoda machen.

војводић, 11. Sohn des Wojwoda. N

војводовати, AyjeM, Y. m. i. Wojwoda ſein.

војвод-овина, —ина, i. Wojwodſchaft, Herzogthum. -

војводски, а, 0, adj. herzogli<h , wojwodiſ.

војводство, N. Wojwodſchaft, Herzogthum.

војвођан, војвођан-ин, 1. Einer aus der Wojwodſchaft; —xa, k. Eine aus der Wojwodſchaft. војевање, ња, п. Kriegen, KriegSdienſt,

војевати, јујем, У“. п. 1. Krieg führen, kriegen, im Kriege dienen. :

Bojumre, n. Operationsfeld im Kriege, Kriegsl plas BOJKa, f. Bilſenkraut.