Речник српскога и немачкога језика

черупање

черуп-ање, ња, п. жЖирјеп; —ати, ам, Y. i. rupfen ; —ати се, ам се, у. IT. ешапћег rupfen.

JecaH, CHa, m. Knoblauch; Bolle.

чесвина, У. чесмина.

чесљика, +. 50јфе таи,

чесма, +. Röhrbrunnen.

чесмен, а, о, adj. vom Röhrbrunnen.

чесмин, т. Jamin.

- чесмина, +. Феешефђе.

чесница, +. Weihnacht8brot.

чесно, n. Stüd (Zehe) Knoblauch.

чесњак, m. Suobland).

TeCOB, à, 0, adj. von was? welder?

чест, а, O, 20ј. dit.

чест, f. Zheil.

честа. +. 51016.

честина, f. Dichte.

честит, а, о, adj. glüdlid; ordentlid.

честитање, ња, n. Glüdmünſden, Glüdwunſ.

честитати, ам, Y. a. i. glüdwmünſcen. честитка, +. (Шери.

честито, ад“. осђеп 15; доћи на —, fommen zum Glückwunſch.

честитост, и, f. Glüdſeligfeit; Ordentlichfeit.

честица, f. Theilen, Beſtandtheil; das Theilфеп des Brotes bei der Communication.

често, аду. ој, ђаићо.

честославица, f. Ehrenpreis (Pflanze).

чесуља, +. Ruprehtsfraut.

чета, +. Truppe; Razzia; Compagnie.

четвераст, A, 0, adj. vieredig.

четворица, f. vier Perſonen.

четворка, f. Faß von vier Eimern; Art Quadrille; Viere in den Karten.

четворни, на, 0, adj. vierfa<, vierfadig.

YeTBOoPO0, n. Anzahl von vier.

четворо-ножење, ња, N. das Sichſtellen auf рјег И је ; —ножити се, им се, YV. г. 5. ſih auf alle Viere |јеЦеп; —ношке, ду. auf vier Füſſen.

четворовластник, т. Zetrard.

четворо-ног , %, о, —ножан, жна, о, адј. vierfüſſig.

четворопоље, п. Фјегес. :

четвороредац, етца, т. 976 (егјје.

YeTBOPOPYE, IN, vierhändig. i

четворо-струк, 2, о, —стручни, на, 0, 2dj. vierfa<.

четвороу-гао, гла, ш. Зете —гаони, на. о, adj. vieredig.

четвороцепан, пна, 0, adj. vierfädig.

четворци, рака, In. pl. Quateren (Arithm.),

четврт, 7. Viertheil; Maß von 20 Dfa. четвртак, TKAa, m. Donnerſtag.

четвртак, ртака, mm. vierjährig (vom Vieh); dritter Nachſhwarm.

четвртаљ, ш. 906 Фекефетав von 18 Dfa.

четвртаст, а, 0, 24]. vieredig.

четврти, та, 0, 20]. бјегке.

четвртина, +. Viertel, ber vierte Theil.

четвртлетњина, +. Quatembergelder (Mont.),

четвртом, adv. zum vierten Mal.

четепија, ш. Gondottiere; Einer der Leute беј“ ſelben.

— 397 —

чибугриј a

четина, +. die Nadeln von Nadelholz; m. pl. Nadelholz.

qeTHpH, num. bier.

Yerka, f. Bürſte.

четкајр, m. Bürftenbinder.

JeTKATH, ax, Vv. i. bürſten.

четкица, f. Bürſten.

четни-к , m. einer von der Truppe; Gens8darm; —IKHN, Ka, 0, adj. Зтиррец; —чка, 6opóa, das Plänkeln; —mrso, va, n. Gensdarmerie. четовање, ња, п. Umherziehen auf Abenteuer; Guerilla.

четовати, тујем, Y. n. i. ſtreiten (mit Truppen). четовођа, +. ZTruppenführer, Condottiere.

ueTORaHE, m. RriegSbarte.

четрдесет, Num. vierzig.

четрдесети, TA, 0. ad), vierzigſte.

зчетрдесетница, f. die Todtenmalzeit 40 Заде nach dem Begräbniß ; die Commemoration für einen Verſtorbenen dur< 40 Tage; Quadrageſima; Quarantaine.

четрдесеторица, f. Anzahl von 40. /

четрдесеторо, п. Anzahl von 40.

YeTPHAecT, num. vierzehn.

четрнаести, та, о, ad]. vierzehnte.

четрнаестина, f. der 14. Theil eines Ganzen.

четрнаесторо, n. Anzahl von 14.

четрун, ш. четруна, +. Citrone.

чечање, ња, п. das Hoden, Kauern (mit Erwarten verbunden).

чечати, чим, Y. i. hoden, fauern,

чешатија, f. Striegel.

чешаљ, шља, т. Ramme.

чешаљ тујин, m. Art SFnſect, julus; чешаљ E тетђе Фе чешаљ качји, Aronſtab. чешаљка, f. Rrabdiſtel.

чешањ, шња, m. Bolle vom Knoblauch.

чеша-ње, ња, n. Rraben ; —ти, ешем, у. i. fraßen; —7TH ce, emen ce, V. т. јеф fraßen.

чешља, +. weiße Diſtel.

чешљаница, f. Charpie.

чешљање, ња, п. das Kämmen.

чешља, та. Фалпилаосег.

чешљарица, +. Haarſ<müderin.

чешљарка, f. &ammmad)erin.

чешљаст, а, 0, adj, fammartig.

чешљати, љам , у. а. 1. пите. — вуну, die Wolle zupfen; — nepje, die Federn {d){eiBen; — ce, v. 7. ſi< fämmen.

чешљик, т. — а, КЕ, У. чешља.

qeJIHR, m. Panicum crus galli ('5{{amn}e).

qem.bHRap, m. Diſtelfinf.

чешљић, m. Kämmen.

чешљуга, f. Weberfarde; Diſtelſink: —pxa, m. Diſtelſink.

чешљуговина, +. УЗебесгахђе,

чешњак, т. Knoblauch.

чешњача, +. Запфеане.

чешњачак, чка, m. Teucrium scordium (Pflanze).

чибила, f. Art Traube.

чибриц, ш. Фаштет.

чибугџија, ш. јеђепсгадет.

—ри,